چگونه رختخواب و اتاق فرزندم را جدا كنم:

بهترين سن براي جدايي اتاق كودك، ٥ ماهكيست يعني بعد از تبديل شير نيمه شب به يك وعده و قبل از شروع اضطراب جداييست. خواب كودك معمولا در چهار ماهگي تنظيم شد ست و كودك تمام شب در تخت خود قادر به خوابيدن است.
اگر كودكان به هر دليلي تا بعد از يكسالگي در رختخواب شما مانده، حتما بايد براي جدايي او اقدام كنيد.
- مدتي را در اتاق او، كنار تخت او و بدون تماس پوستي تا صبح بخوابيد. هرگز دست مو يا گوش خود را وقت خواب در اختيار كودك قرار ندهيد. اگر كودك عادت به تماس پوستي با شما دارد، به بهانه خواندن كتاب، عروسك يا وسيله ديگري را جايگزين كنيد.
- كوتاه نياييد. كودك ممكن است دست به هر مانوري بزند تا شما را راضي كند او مي‌گويد: «تشنمه»، «دلم برات تنگ شده»، «مي‌شه امشب پيشت بخوابم؟»، «من مي‌ترسم»، «تو اتاقم صدا مياد»، «من مريضم»، «خوابم نمي‌بره»، «من تو اتاقم تنهام». اگر از تاريكي ميترسد، چراغ خواب و چراغ راهرو را روشن بگذاريد. اگر شبي ده بار به اتاقتان ميايد، هر ده بار او را به تخت خودش باز گردانيد. اگر واقعا مي ترسد مدتي كنار تختش بدون تماس پوستي بخوابيد.

- اتاق كودك را ساده بچينيد، گاهي اتاق پر از عروسك و دكتور در شب جلوه وحشتناكي به اتاق مي بخشد. مراقب سايه هاي روي ديوار و سقف اتاق كودك باشيد.

- از جدول ستاره يا برچسب يا جايزه براي تشويق استقاده كنيد. هر روزي كه در تخت خودش بيدار شد يك جايزه دريافت كند.

- هيچ گاه از اتاق خواب و تخت خواب كودك براي تنبيه استفاده نكنيد. از كودك نخواهيد براي تنبيه به اتاقش رفته روي تختش بنشيند و به كار بدش فكر كند.
- هرگز تحت هيچ شرايطي حتي بيماري او را به تخت خود بازنگردانيد. در صورت لزوم شب را كنار تختش بخوابيد.

- عادت‌هاي خواب جالب بسازيد. مثلا ممکن است خواندن يک کتاب مورد علاقه در محل خاصي از اتاق خواب براي کودکتان بسيار جالب باشد يا دوش گرفتن، گوش کردن به يک موزيک و خوردن يک خوراکي موردعلاقه و سپس مسواک زدن به همراه آواز خواندن، دعا کردن، حرف زدن درباره اتفاقات روزانه و آداب بوسيدن و به آغوش گرفتن همگي مي‌توانند بخشي از عادات خواب کودک شما باشند.

صفحات: 1· 2