الهی و سیدی و عزّتک و جلالک لئن طالبتنی بذنوبی لاطالبنَّک بعفوک و لئن طالبتنی بلؤمی لاطالبنّک بکرمک

به عزت و جلالتت قسم

اگر بگویی چرا گناه کردی می گویم بخششت کو؟

و اگر بخاطر پستی ام مرا مواخذه کنی می گویم من اگر چنینم تو که کریمی

مولای من!

****

به دور خانه ی خدا می گشت و با اشک و آه فریاد می کرد: خدایا اگر حاجتم را ندهی رسوایت می کنم…

سد راهش شد و از او پرسید: این چه سخنی است که می گویی؟ چگونه خدا را رسوا خواهی ساخت؟

گفت: دست هایم را قطع می کنم و بر گردنم می آویزم

و به همه می گویم این ها دست هایی ست که از در خانه ی خدا نا امید بازگشته است…

و لا اطلب الفرج الا منک…