نظام متّكى به ايمانها و عواطف و علايق مردم است
مسأله‌ى انتخابات، مسأله‌ى بسيار مهم و اساسى و تعيين‌كننده‌اى است. اهمیت انتخابات از جهات گوناگونى است. يكى از آنها اين است كه نظام ما نظامى است متّكى به ايمانها و عواطف و علايق مردم. اساساً سرِّ شكست‌ناپذيرى اين نظام اين است كه به مردم متّكى است. اين چيز مهمّى است. اتّكاى به مردم هم آسان به دست نمى‌آيد و همه جا حاصل نمى‌شود. اگر يك سرِّ الهى در ميان نباشد، توجّه نفوس و دلهاى مردم هم ممكن نيست. شما ملاحظه بفرماييد، خداى متعال به پيغمبرِ با آن عظمت مى‌فرمايد: «هو الّذى ايّدك بنصره و بالمؤمنين»؛ يعنى مؤمنين را در كنار نصرت الهى مى‌آورد. هيچ بُعدى هم ندارد كه آدم بگويد كه اين «بالمؤمنين»، تفسير جزئى از مفهوم «بنصره» هم هست كه اصلاً نصر الهى به وسيله‌ى مؤمنين تحقّق مى‌پذيرد. البته در مواردى هم نصرتهاى خارج از مقولات عادى در زمان آن بزرگوار بوده است - مثل ملائكه‌ى مسوّمين و غيرذلك - ليكن عمده‌اش مؤمنين‌اند. بعد هم مى‌فرمايد: «لو انفقت ما فى الأرض جميعاً ما الّفت بين قلوبهم و لكنّ اللَّه الّف بينهم». يعنى اى نبى گرامى ما! اين «بالمؤمنين»ى هم كه ما مى‌گوييم، خيال نكن كه خودت توانستى آنها را جذب كنى؛ نه - اين كار من و ما و كار عوامل مادى و بشرى نيست - اين سرّ الهى و سرّ معنوى است.
حال آن نكته‌ى باريكتر ز مو اين‌جاست كه همين سرّ الهى و معنوى هم قابل تعريف است. چيزى نيست كه بگوييم عقل شما مردم نمى‌رسد و سه، چهار نفرى هستند كه اين چيزها را مى‌فهمند؛ نخير. اين امر واضحى است. اين سرّ الهى عبارت است از ايمان. وقتى ايمانها در دلهاى مردم مى‌جوشد و به مرحله‌ى عمل سرازير مى‌شود، نتيجه اين است كه هر پديده‌اى كه متّكى به ايمان الهى است، تقويت پيدا مى‌كند. اين‌جا چون نظام، نظام الهى و نظام قرآنى است و مردم هم معتقد و متّكى به دين و به هرآنچه كه مربوط به دين است، هستند، قهرى است كه چنين نظامى را به راحتى مى‌شود با اين مردم ادامه داد و اين مردم بدون اين‌كه از كسى طلبكارى كنند؛ بدون اين‌كه منّتى بر سر كسى بگذارند و بدون اين‌كه براى اين همه اخلاصِ خود از كسى جز خدا بهايى بطلبند، وارد ميدان مى‌شوند. نتيجه اين است كه بزرگترين طرّاحان سياسى و قويترين شبكه‌هاى جاسوسى دنيا بنا مى‌كنند عليه اين كشور و اين نظام كار كردن؛ اما كارشان بعد از هفده سال به نتيجه نمى‌رسد و ان‌شاءاللَّه دهها هفده سال هم خواهد گذشت، ولى باز به نتيجه نخواهد رسيد. پس ببينيد نقش حضور مردم چقدر زياد است. ۱۳۷۴/۱۱/۱۴
