فهمیده ام؛ آدم عاقل خودش رو در مظان و موقعیت اتهام و بدگمانی بقیه قرار نمیدهد.

* مسخره است کسی که چنین چیزی را رعایت نمیکند؛ از برداشت های دیگران دلخور شود و بگوید: “چرا قضاوت میکنند؟! مگر خدا نگفته فلان و بهمان و اجتنبوا من الظن؟”
اینها برای کسی ست که خودش رعایتش را کرده!

* گمانم قبل ترها آن اشاره را به عنوان حدیث شنیده بودم که؛
مؤمن خودش در موضع تهمت قرار نمیدهد…. اتقوا من مواضع التهم

امام علی علیه السلام میفرمایند:
کسی که خود را در جایگاه تهمت و بدگمانی قرار دهد، نباید کسی جز خود را سرزنش نماوایساید و نکوهش کند، زیرا که خود   سبب شده تا به او گمان بد برند.

نهج البلاغه-حکمت ها-باب159

به قلم : تلخ و شیرین