…چقدر دنبال اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام در این ده روز حرکت کردیم؟ چقدر وجودمان، روحیاتمان، افکار و اندیشه و خلقیاتمان و رفتارمان عطر و بوی اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام پیدا کرد؟ باید واقعاً فکر کرد، والاّ عاشورا شود، گریه کنیم و به سر و صورت خودمان بزنیم باز فردای عاشورا همان آدم قبلی باشیم، عاشورا برای این نیست.

عاشورا برای رشد و تعالی و تکامل است، باید خودمان را محک بزنیم که ببینیم چقدر فرق كرده‌ایم؟ آخر ماه ذی‌حجّه را یادتان بیاید، روز یازدهم محرّم هم یادتان بیاید، با هم مقایسه کنید ببینید چقدر آدم نوی شدید، چقدر انسان جدیدی شدید، چند قدم به اباعبدالله نزدیک شدید. شاهدش هم رفتار و عملکردهاست. ببینید تا قبل از محرّم به چه چیزهایی دلبستگی داشتید که الآن حاضرید راحت در راه خدا بدهید؟

ان‌شاءالله امیدواریم به برکت خود اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام این روحیه را پیدا کنیم، یعنی وقتی کسی کنار ما می‌نشیند و رفتار و زندگی ما را نگاه می‌کند، نه از ادّعاهایمان نه از قیافه ظاهری‌مان؛ از رفتارها و عملکردمان بفهمد که این شیعه‌ی اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام است. آن چیزی که معیار است و پذیرفته می‌شود عملکرد است، ادّعا نیست، ادّعا را در دستگاه خدا قبول نمی‌کنند، عمل را قبول می‌کنند.

چقدر واقعاً عملکردمان نشان می‌دهد که ما شیعه‌ی اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام هستیم. امیدواریم خدای متعال عنایت کند آن روح عشق و اخلاص را به برکت اباعبدالله الحسین علیه‌السّلام در جان ما بدمد و این بیداری و شهامت و شجاعت و دلیری و هوشیاری و مقاومت و نیرومندی را هم در عرصه‌ی ایفای مسئولیّت‌های الهی در جامعه به همه‌ی ما عنایت کند، ان‌شاءالله.*

* بخشی از سخنرانی استاد مهدی طيّب در جلسه‌ی اهل ولاء
به کوشش مهتاب ابیان