بشارت 6
24 تیر 1392 توسط الزهرا (س) نصر
* ۲۴ روز تا پایان ضیافت*
همه اش تقدیم تو!
لن تنالوا البر حتی تنفقوا مما تحبون …(92 آل عمران)
هرگز به (حقیقت) نیکوکاری نمی رسید مگر این که از آن چه دوست می دارید انفاق کنید…
دوست داشتنی هایم زیاد است و فراگیر!
این دیده هر چه را ببیند ،تقدیم دل می کند بی هیچ منتی!
اما یکی هست که عزیزترین است! آن که با علاقه اش ،سال هاست که مرا پابند خود کرده! اسیرم کرده!
“دنیا” را می گویم!
یا نه! زندگی در دنیا را!
شاید هم “جان” !
اصلا توفیری با هم ندارد!
همه اش تقدیم تو!
قرار نوشت: این یکی را می ترسم ثبت کنم! جسارت می خواهد! همین تقدیم دنیا و زندگی وجان و..!
اما اگر بخواهم از آن بنده های طلبکارت باشم می گویم عوض دنیا را می خواهم! (همان قضیه یک قدم و صد قدم است دیگر!)
*این را هم می دانم که همه ی این ادعاها به انفاق مادران شهدا نمی رسد!