توی این دنیا، توی همه ی زمین خوردن ها و دل گرفتگی ها و خستگی ها

چیزهایی هست که نمی گذارد برای همیشه از پا بیفتی…

هر بار حرم می رود می گوید اگر این خاندان را با ما کاری نبود، توی

این دنیای شلوغ ما را نمی آوردند کنج حرم امنشان و کاری نمی کردند که لذیذترین

لحظه های عمرمان در مناجات با آنها بگذرد …

چطور می شود یکی اکرم الاکرمین باشد و آن وقت بی پناهی را که جایی پناه داده

آواره کوی و بیابان های ناامن کند؟؟

نمی شود، به ما اینطور گفتند.