نزدیک خانه یک ساختمان در حال ساخت است، معمولا کارگرهایی را که در حال کارند می بینم کارشان جوری است که باید زیر آفتاب چند ساعت بایستند و عرق بریزند، ظهر توی ظل گرما و زیر تابش مستقیم خورشید مشغول کارند و تازه روزه دار هم هستند! چند روز پیش دیدم یکی از کارگرها صورتش را روی زمین خیس گذاشته بود تا از داغی و عطشش کم شود صحنه تکان دهنده ای بود یک لحظه احساس کردم خدا داره  لبخند می زنه!

…

پریروز ماشین رو جایی پارک کرده بودم. ظهر که برگشتم و خواستم برم خانه هر چه استارت زدم روشن نشد. دیدم داره از ماشین بنزین میره. زیر ماشین رو نگاه کردم شیلنگ بنزین در اومده بود هر چی سعی کردم نتونستم بزنمش سر جاش. هوا گرم بود و تشنگی عاجزم کرده بود دستها و چادرم هم بنزینی شده بود ناچارا از آقایی که توی ساختمان نیمه کاره ای مشغول کار بود کمک خواستم .بنده خدا با اینکه گرفتار به نظر می آمد زنگ زد از یک مکانیک پرسید که چکار کنه بعد هم درستش کرد و یک تیکه سیم آورد و محکم بستش تا وسط راه دوباره در نیاد حدود یک ربع ساعتی وقتش رو گرفت. کل لباس هاش خاکی شده بود کارش که تمام شد راهش رو کشید و رفت حتی نایستاد ازش تشکر کنم . احساس کردم خدا داره بهش لبخند میزنه!

…

داخل اتوبوس هوا خنک بود ولی بیرون هوا خیلی گرم بود. راننده روی یکی از سکوها ایستاده بود و مسافر می طلبید. داخل ترمینال انگار به دلیل تردد مسافرها اصلا از ماه رمضان خبری نبود. یکی از مامورین ایستگاه داد زد فلانی تا چای رو بزاری من اومدم و سوار اتوبوس در حال حرکت ما شد. در حالیکه بلیط ها را چک می کرد به راننده گفت:چای نداری؟ راننده گفت نه، من روزه ام. طرف که جا خورده بود گفت نه بابا! مگه تو روزه میگیری؟راننده با لحن محکمی که انگار نهی از منکر هم توش بود گفت بله، مگه الکیه؟! مرد که یک جورایی شرمنده شده بود از ماشین پیاده شد. خدا داشت  به جوان لبخند می زد.

…

لبخند خدا رو همیشه و همه جا میشه دید، اما توی ماه رمضان بیشتر.

عجب موجود عجیبیه این آدمی زاد…!

وقتی سرش گرفتار درس و مشقه میگه کاش می شد بجای این درس و کتابها هر چی دلم میخواست بخونم.. وقتی درس و مشق نداره حوصلش از فراغت سر میره و دلش دانشگاه و مدرسه میخواد.

وقتی حالش خوبه دوست داره سر از کار همه در بیاره و تا میتونه راجع به همه چی نظر بده ولی وقتی حال نداره از خدا میخواد کسی پیدا نشه که باهاش حرف بزنه یا ازش نظر بخواد.

وقتی کار نداره تمام سعیش رو میکنه که یک کاری پیدا کنه تا بتونه خودش رو نشون بده وقتی کار میریزه رو سر و کله ش آرزو میکنه به همون فراغت گذشته برگرده.

وقتی پیاده ست و کسی نیست سوارش کنه میگه خدا اگه من ماشین داشتم همه این پیاده ها رو سوار می کردم، وقتی ماشین دار میشه میگه به من چه مگه من تاکسی ام ملت رو سوار کنم؟!

وقتی موهاش صافه آرزو میکنه موهاش فرفری بشه وقتی  موهاش فر میشه میگه موی صاف یه چیز دیگه ست!

بالاخره من نفهمیدم این مقام رضا که میگن دقیقا کجاست؟ یعنی جایی که دیگه راضیت کنه… اگه و کاشکی تو کارت نباشه…  اصلا اگه این طور مقامی باشه البت.


ف.ت

به نام خداوند بخشنده مهربان

سوگند به قلم و آنچه می نویسد ؛که تو به لطف پروردگارت دیوانه نیستی ؛و بی گمان تو را پاداشی بی منت خواهد بود .

و راستی که تو را خُلق و خُویی  والاست ؛به زودی خواهی دید و خواهند دید !

رطب خورده

پسرش را آورده بود تا نصیحتش کند که کمتر خرما بخورد .

گفت : فردا بیایید.

مردگفت : راهمان دور است !

گفت : من چند لحظه پیش خرما خورده ام ٬ چطور نصیحت کنم که او نخورد !؟

پسرک زل زده بود تووی چشم هایش و می خندید . پیامبر هم !

گردو

دیر کرده بود . هیچ وقت برای نماز جماعت دیر نمی آمد .

نگرانش شدند و رفتند دنبالش .تووی کوچه ی باریکی پیدایش کردند .

دیدند روی زمین نشسته ٬ بچه ای را سوار کولش کرده و برایش نقش شتر را بازی می کند.

- از شما بعید است ٬ نماز دیر شد !

رو به بچه کرد و گفت : شترت را با چند گردو عوض می کنی ؟ و بچه چیزی گفت . فرمود بروید گردو بیاورید و مرا بخرید !

کودک می خندید ٬ پیامبر هم !

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ . مَا أَنتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُونٍ . وَإِنَّ لَكَ لَأَجْرًا غَيْرَ مَمْنُونٍ . وَإِنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيمٍ .

فَسَتُبْصِرُ وَيُبْصِرُونَ

(سوره قلم آیات ۱-۵)

اضافات شاید هم افاضات :

* تمام ابرار و صالحین درس خوانده ی مکتب مردی از جنس نورند ! و به یقین که بزرگترین معلم بشریت پیامبر اعظم است ! همو که قبل از مقام رسالت مقام بندگی داشت : و اشهد ان محمدا” عبده و رسوله ! سلام خدا بر او و خاندان پاکش .

همو که تمام ذره ذره ی زندگی و اخلاق و رفتارش درس کمال و انسان سازی است برای ما !

* شهید مطهری هم درس آموخته ی  مکتب نبوی و قول و فعل و تقریر پیامبر دوست داشتنی مان بود. خدایش بیامرزد .

مهتاب ابیان