اميرالمومنين علي (ع)در خطبه 212 پس از تلاوت آيه ‘الهيكم التكاثر’ سخناني در وصف مردگان فرمودند و در ادامه افزودند:

اگر مردگان مي خواستند آنچه را كه ديدند توصيف كنند؛ زبانشان عاجز مي شد. حال اگر آثارشان نابود و اخبارشان فراموش شد اما چشم هاي عبرت بين، آنها را مي نگرد و گوش جان اخبارشان را مي شنود كه با زبان ديگري با ما حرف مي زنند و مي گويند:

چهره هاي زيبا پژمرده، و بدن هاي نازپرورده پوسيده شد و بر اندام خود لباس كهنگي پوشانده ايم و تنگي قبر ما را در فشار گرفته، وحشت و ترس را از يكديگر به ارث مي بريم.

خانه هاي خاموش قبر بر ما فرو ريخته، و زيبايي هاي اندام ما را نابود، و نشانه هاي چهره هاي ما را دگرگون كرده است.

اقامت ما در اين خانه هاي وحشتزا طولاني شده، نه از مشكلات رهايي يافته و نه از تنگي قبر گشايشي فراهم شد.

مردم! اگر آنها را در انديشه خود بياوريد، يا پرده ها كنار رود، مردگان را در حالتي مي نگريد كه حشرات گوش هايشان را خورده، چشم هايشان به جاي سرمه پر از خاك گرديده و زبان هايي كه با سرعت و فصاحت سخن مي گفتند؛ پاره پاره شده، قلب ها در سينه ها پس از بيداري به خاموشي گراييد و در تمام اعضاي بدن پوسيدگي تازه اي آشكار شد و آنها را زشت گردانيد و راه آفت زدگي بر اجسادشان گشوده شد.

همه تسليم شده، نه دستي براي دفاع و نه قلبي براي زاري دارند و آنان را مي بيني كه دل هاي خسته از اندوه و چشم هاي پرشده از خاشاك دارند. در حالات اندوهناك آنها دگرگوني ايجاد نمي شود و سختي هاي آنان برطرف نمي گردد.

 زمين چه پيكرهاي گرامي و زيبا را كه با غذاهاي لذيذ و رنگين زندگي كردند و در آغوش نعمت ها پرورانده شدند؛ به كام خويش فرو برد؛ آنان كه مي خواستند با شادي غم ها را از دل برون كنند و به هنگام مصيبت با سرگرمي ها، صفاي عيش خود را بر هم نزنند.

دنيا به آنها و آنها به دنيا مي خنديدند و در سايه خوشگذراني غفلت زا، بي خبر بودند كه روزگار با خارهاي مصيبت زا آنها را درهم كوبيد و گذشت روزگار توانايي شان را گرفت. مرگ از نزديك به آنها نظر دوخت و آنان را غم و اندوهي كه انتظارش را نداشتند؛ فرا گرفت و غصه هاي پنهاني كه خيال آن را نمي كردند در جانشان راه يافت؛ در حالي كه با سلامتي انس داشتند.

انواع بيماري ها در پيكرشان پديد آمد و هراسناك به طبيبان روي آوردند كه تسكين گرمي را با سردي و سردي را با گرمي مي دادند ولي بي نتيجه بود. زيرا داروي سردي، گرمي را علاج نكرد و آنچه براي گرمي به كار بردند؛ سردي را بيشتر ساخت و تركيبات و اخلاط مزاج را به اعتدال نياورد جز آنكه آن بيماري را فزوني داد تا آنجا كه درمان كننده خسته، و پرستار سرگردان، و خانواده از ادامه بيماري ها سست و ناتوان شدند و از پاسخ پرسش كنندگان درماندند و درباره همان خبر حزن آوري كه از او پنهان مي داشتند در حضورش به گفتگو پرداختند.

يكي مي گفت تا لحظه مرگ بيمار است. ديگري در آرزوي شفا يافتن بود و سومي خاندانش را به شكيبايي در مرگش دعوت مي كرد و گذشتگان رابه ياد مي آورد.

در آن حال كه در آستانه مرگ و ترك دنيا و جدايي با دوستان بود كه ناگهان اندوهي سخت به او روي آورد. فهم و دركش را گرفت؛ زبانش به خشكي گراييد؛ چه مطالب مهمي را مي بايست بگويد كه زبانش از گفتن آنها باز ماند و چه سخنان دردناكي را از شخص بزرگي كه احترامش را نگه مي داشت يا فرد كوچكي كه به او ترحم مي كرد؛ مي شنيد و خود را به كري مي زد…

پ.ن: همانا مرگ سختي هايي دارد كه هراس انگيز و وصف ناشدني بوده و برتر از آن است كه عقل هاي اهل دنيا آن را درك كند


بقلم  ز. مهاجری

بچه که بودم،گاهی که از کوره در میرفتم! بابا میگفت،هر وقت خواستی عصبانی بشی و حق مادرت رو ضایع کنی،اول سکوت کن،تا ده بشمار و توی ذهنت خدایی رو تصور کن که با ناراحتی داره نگات میکنه،بعد هم یه کتاب بهم داد که توش پر بود از احادیث احترام به مادر و شعرهای معروف راجع به مادر،اول کتاب نوشته بود: “تقدیم به دخترم زهرا،به امید آنکه بیش از پیش مادرش را احترام کند،”

نمیدونم تا حالا چند تا ده تا رو شمردم و نشمردم،تا حالا چند بار به دست خط بابا اول کتاب زل زدم،و چند بار احادیث را مرور کردم…اما حتم دارم که بدون ادای این دِین به جایی نخواهم نرسید…

پی نوشت:

1-چطور گوشه ای از حق مادرمون خانم فاطمه زهرا(سلام الله علیها) رو ادا کنیم؟! حداقل کاش کاری بکنیم که دلشان به درد نیاد، مادر جان،عجالتن این شادباش را از ما بپذیرید…میلادتان مبارک ای شأن نزول آیه های کوثر…

2-قلبمان هنوز برای امام خوبی ها میتپد…ما شما را ندیدیم،درک نکردیم،اما روح بزرگ که تاریخ انقضا ندارد،همیشه ی تاریخ خواهد ماند،..تولدتان مبارک آقا…

حماسه نوشت:

این ترم آخر است که این مدرسه ام ، ترم آخر من و هم کلاسی هایم که چند سال است هر روز سر همین کلاس ها و پای همین مباحثه ها ، بالا و پایین و سخت و آسان و تلخ و شیرین و .. شیرین تر ، زندگی کرده ایم .

 ساعت شنی دارد همه ی شن هایش را خالی می کند توی دلم تا کم کم فبول کنم آخر این خط است و باید رفت سر خط بعدی .

هم من و هم همه دوستانم می دانیم بعد از این ترم ، هر کدام مان پرت می شویم یک گوشه ای از این دنیا و دیگر بعید است دوباره همگی با هم یک جا جمع شویم ، همین است که دلمان می خواهد این روزها تمام نشود و ساعت ها بیشتر کش بیایند به جای این که مسابقه بگذارند .

درست مثل مهمان های نوروزی که تا می آیی به بودن شان عادت کنی ، می بینی رفته اند و سکوت جای آن همه هیاهو نشسته ؛ به همین سرعت هم تا به خودت بیایی زمان با هم بودن تمام شده و وقت رفتن می رسد . به خودت می آیی و می بینی بهترین اتفاق زندگی ت افتاده  و حالا دارد تغییر شکل می دهد . این خط تمام شده و باید رفت سر خط دیگری !

ساعات خوب زندگی ام در حرم گذشت ..

* حوزه برایم مثل حرم بوده است همیشه ..

* اگر برگردم به عقب باز هم همین راه را انتخاب می کنم ، با همه فراز و نشیب هایش/یم .

بقلم یک طلبه

اميد بخشترين آيه قرآن در داستان جالبى از حضرت على(عليه السلام ) به اين مضمون نقل شده است كه روزى ایشان رو به سوى مردم كردند و فرمودند: به نظر شما اميد بخشترين آيه قرآن كدام آيه است؟

بعضى گفتند آيه“ان الله لا يغفر ان يشرك به و يغفر ما دون ذلك لمن يشاء”(خداوند هرگز شرك را نمى بخشد و پائين تر از آن را براى هر كس كه بخواهد مى بخشد)سوره نساء آیه 48

امام فرمود: خوب است ، ولى آنچه من ميخواهم نيست.

بعضى گفتند آيه“و من يعمل سوء او يظلم نفسه ثم يستغفرالله يجد الله غفورا رحيما” (هر كس عمل زشتى انجام دهد يا بر خويشتن ستم كند و سپس از خدا آمرزش بخواهد خدا را غفور و رحيم خواهد يافت) سوره نساء آیه 110

امام فرمود خوبست ولى آنچه را مى خواهم نيست .

بعضى ديگر گفتند آيه “قل يا عبادى الذين اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله ان الله یغفر الذنوب جمیعا انه هو الغفورالرحیم”(اى بندگان من كه دراثر گناه، بر خويشتن زیاده روی کرده اید، از رحمت خدا مايوس نشويد.در حقيقت‏ خدا همه گناهان را مى‏ آمرزد كه او خود آمرزنده مهربان است)سوره زمرآیه53

فرمود خوبست اما آنچه مى خواهم نيست!

بعضى ديگر گفتند آيه “و الذين اذا فعلوا فاحشة او ظلموا نفسهم ذكروا الله فاستغفروا لذنوبهم و من يغفر الذنوب الا الله”(پرهيزكاران كسانى هستند كه هنگامى كه كار زشتى انجام مى دهند يا به خود ستم مى كنند به ياد خدا مى افتند، از گناهان خويش آمرزش مى طلبند و چه كسى است جز خدا كه گناهان را بيامرزد) سوره آل عمران آیه135

باز امام فرمود خوبست ولى آنچه مى خواهم نيست . در اين هنگام مردم از هر طرف به سوى امام متوجه شدند و همهمه كردند و گفتند: به خدا سوگند ما آيه ديگرى در اين زمينه سراغ نداريم.

امام فرمود: از حبيب خودم رسول خدا شنيدم كه فرمود:

اميد بخشترين آيه قرآن اين آيه است

“واقم الصلوة طرفى النهار و زلفا من الليل ان الحسنات يذهبن السيئات ذلك ذكرى للذاكرين”

سوره هود آیه 118 

و فرمود: اى على! به آن خدايى كه مرا به حق مبعوث كرده و بشير و نذيرم قرار داده، هر گاه يكى از شما برمی خيزد براى وضو گرفتن، گناهانش از جوارحش مى‏ ريزد، و وقتى به روى خود و به قلب خود متوجه خدا می شود از نمازش كنار نمیرود مگر آنكه از گناهانش چيزى نمی ماند، و مانند روزى كه متولد شده پاك می شود، و اگر بين هر دو نماز گناهى بكند نماز بعدى پاكش می‏كند، آن گاه نمازهاى پنجگانه را شمرد.

 بعد فرمود: يا على جز اين نيست كه نمازهاى پنجگانه براى امت من حكم نهر جارى را دارد كه در خانه آنها واقع باشد، حال چگونه است وضع كسى كه بدنش آلودگى داشته باشد، و خود را روزى پنج نوبت در آن آب بشويد؟ نمازهاى پنجگانه هم به خدا سوگند براى امت من همين حكم را دارد.

بقلم ز.مهاجری