چشم ها ... جهادی نوشت
خانم معلم شده ام ، پای تخته سیاه ، گچ به دست ، ایستاده ام … شروع میکنم به نوشتن تمرین های ریاضی (!) بماند که در حین نوشتن چقدر خاطرات ِ کودکی َم میریزد روی چشم هایم !
.
.
.
تمرین ها که تمام می شود ، از تخته فاصله میگیرم ، میروم ردیف آخر کلاس …. در عین ناباوری می بینم همه از جاهایشان خیز برداشته اند به سمت ِ تخته ، چند نفری دفترهایشان روی دیوار پهن میشود و به طور عمودی شروع میکنند به نوشتن ، چند نفر دیگر هم نزدیک تخته ، خودشان پهن ِ زمین شده اند و تمرین ها را بی شیله پیله (!) وارد دفترشان می کنند…!
یادم می آید بچه که بودیم از معلممان برای هر گونه حرکت ِ اضافه ای جز - دست به سینه شدن - اجازه می گرفتیم ! … حالا اینجا تمام نیمکت ها خالی شده و همه ی بچه ها به در ُدیوار و زمین کلاس چسبیده اند برای نوشتن تمرین ها ، بی آنکه از محضر شریف ِ اینجانبه (!) ، حتی نیمچه رخصتی کسب شده باشد و اینگونه ست که داغش بر دل ما میماند….
و حالا من ، تک و تنها در ردیف آخر کلاس ، در نمای یک خانم معلم شریف (!) جلوس نموده ام و شاگردان ِ جـِغله َم همه جا هستند جز روی نیمکت هایشان …
* قربان ِ چشم های کوچکشان بروم که گویی اکثرشان ، چشم هایشان ضعیف است و همه چیز را تار می بینند …
عیان است که پدر و مادرهای روستایی ِپر دغدغه مندشان ، حواسشان به این چشم ها نیست و چه بسا حواسشان به خیلی چیز های دیگر ِبچه ها ….
کاش این حوالی هم ، مثل اهالی شهر که از مهد کودک و پیش دبستان ، معاینه چشم ِ همگانی برای کودکان ب ِ راه است اینجاهم از این بساط های سلامتی (!) برپا بود … اینجایی که درمانگاه دور است و هزینه هایش برای خانواده ها سنگین !
- اجازه هست با صدای آهسته ای از بی عدالتی شکایت کنم ؟ مخاطبم هم همان مسئولین رده چندم استان هستند که گویی حسابی حواسشان پرت است … !
بچه های اینجا ، چشم هایشان تخته کلاس را تار می بیند
اما …
اما درس خواندن را خیلی دوست دارند !
اما درس خواندن را خیلی دوست دارند !
اما درس خواندن را خیلی دوست دارند !
- امـام بـاقـر (علیه السلام ) : چون روز قيامت شود خداى تبارك و تعالى دستور دهد منادى در حضورش نـدا دهد كجايند فقراء گروه بسيارى برخيزند . خداوند گويد : بندگان من ! ، گويند : لبيك پـروردگـارا ؛ فـرمـايـد مـن شـمـا را بـراى خـوارى و پـستى فقير نساختم ؛ بلكه براى مـثـل امـروز انـتخابتان كردم ؛ در چهره مردم تامل و چستجو كنيد هركس به شما احسانى كرده نسبت به من كرده از جانب من بهشت را به او پاداش دهيد .
- امام صادق (علیه السلام ) : همانا خداى عزوجل دسته اى از مخلوقش را آفريده و ايشان را براى قضاء حـوائج شـيـعيان فقير ما انتخاب فرموده تا در برابر آن ، بهشت را به ايشان پاداش دهد پـس اگـر تـوانـسـتى از آنان باش.
الكافى ج : 2 ص : 193
*** گاهی اوقات از بعضی چیزها زود باید گذر کرد … ماندن روی بعضی معناها ، برای بال های آدمی خوب نیست ! خطر دارد … مثل واژه های پست قبل !
بقلم ریحانه بانو
