پرنده های بی سقوط
05 آذر 1390 توسط الزهرا (س) نصر
أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاءِ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّـهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ( نحل - ۷۹)
آیا آنها به پرندگانی که بر فراز آسمانها نگه داشته شده ، نظر نیفکندند ؟ هیچ کس جز خدا آنها را نگاه نمی‌دارد ؛ در این امر ، نشانه‌هایی (از عظمت و قدرت خدا) است برای کسانی که ایمان می‌آورند!
((ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ))
هیچ گاه تا به حال پرنده ای را در حال سقوط ندیده ام ٬ در حالی که مثلا سوختش تمام شده یا موتورش از کار افتاده یا یکی از بال هایش ناگهان کنده شده ٬ یا به هر دلیلی دچار نقص فنی شده باشد !
پرندگانی که ما می سازیم به هزار و یک دلیل سقوط می کنند و ما فقط و فقط به دنبال جعبه ی سیاه و عوامل بشری و نقص فنی و … هستیم . غافل از اینکه در این امر نشانه هایی از عظمت و قدرت خداست !
قرار نیست بی کفایتی کسی توجیه شود ٬ قرار است بعد از اینکه وزیر را به زیر کشیدیم و جار و جنجال به راه انداختیم و عزاداری های مان را کردیم و تا مدتی سوار هواپیما نشدیم -به خیال اینکه حضرت عزراییل نمی توانند ما را روی زمین غافلگیر کنند !-و اگر هم شدیم از ترس پشت سر هم آیت الکرسی خواندیم و آیه ی «فالله خیر حافظ و هو ارحم الراحمین» از زبان مان نیفتاد و مثل بید لرزیدیم تا هواپیما نشست و ما نفس راحت کشیدیم و باز رفتیم پی دنیای خودمان و خیال مان راحت شد ٬ حداقل زمانی که آبها از آسیاب افتاد یادمان بیاید که خدایی داریم و کتابی . کتابی که برای امروز ما نازل شده و برای دیروز پدران مان و فردای فرزندان مان . کتابی که قرار است خوانده شود . کتابی که تزیین کتابخانه و سفره ی عقد و سفره ی هفت سین مان نیست !
خداوند خیلی ساده و روان در این آیه قدرتش را به رخ مان کشیده و به ما یادآوری می کند که تنها اوست که می تواند چنین پرندگانی خلق کند !
