انسان با انتخاب الگو به تقلید رفتار او می پردازد و به این دلیل الگوها نقش عظیمی در زندگی انسان ها ایفا می کنند. از مسائل چالش برانگیز در جامعه ما الگوگیری از الگوهای دینی هست. مشکل اساسی در این مسئله تفاوت زمانی الگوهای دین با زمان معاصر است که این تحقیق معتقد است با معاصرسازی الگوهای دینی می توان این مشکل را حل نمود؛ با معاصرسازی هم پیروی از سبک زندگی الگوهای دینی تأمین می شود و هم اقتضائات زمانی لحاظ می گردد.

معاصرسازی به چند صورت امکان پذیر است: یکی پژوهش و دیگری گزارش؛ در مرحله پژوهش در سیره الگوهای دینی، پژوهش باید مبتنی بر زندگی انجام شود یعنی زندگی محور باشد نه در خلأ انجام گیرد و موضوع محور باشد نه شخص محور و سیره پژوهی باید رویکرد موضوعی داشته باشد نه اینکه معصوم محور باشد.

در مرحله گزارش و ارائه پژوهش نیز باید از تحکم و توصیه صرف پرهیز نمود و رویکرد تبیینی در گزارش رعایت شود و نقش هرکدام از اصول سیره در زندگی معین شود. ثانیاً باید رویکرد کاربردی داشته باشد یعنی به بیان اصول اکتفا نکرده و مصداق ها را نیز نشان دهد. نکته آخر داشتن رویکرد نظام مند در ارائه است یعنی از ارائه و گزارش اصول به شکل پراکنده پرهیز شود بلکه متناسب با نیاز زندگی طراحی شده و ارائه شوند و اصول و فروع و اهم و مهم را در ارائه طبقه بندی اصول باید در نظر گرفت.

ط.غلامی