پرداختن به مصاديق ” لايحب” در قرآن کريم و بررسي متعلقات خطاب لايحب از ديدگاه قرآن و حديث موضوع اصلي مي باشد. هدف بررسي مواردي است که خداوند سبحان صريحاً دوست نداشتن آنها را اعلام نموده است.با احصاء و جمع آوري آيات مربوطه که در آنها لفظ لايحب بکار رفته شده است و با بررسي تفسير آيات شأن نزول آنها و بحث هاي روايي مربوطه به اين دسته از آيات تلاش شده است تا ديدگاه قرآن نسبت به مواردي که صريحاً مصداق خطاب لايحب از جانب خداوند سبحان عزوجل مي باشند تبيين شود . از آنجا که مقوله حب يکي از اصول اساسي سلوک مؤمنان مي باشد دانستن و شناخت موارد لايحب براي رهروان طريق هدايت حائز اهميت است. براي انجام تحقيق تمامي آياتي که در آنها لفظ لايحب بکار رفته است مشخص شدند سپس با رجوع به تفاسير عمده و کتب روايي و اخلاقي مصاديق لايحب مورد بحث و بررسي قرار گرفتند. نتيجه کار تبيين و تشريح موارد مشخصي شد که مصداق خطاب لايحب قرار گرفته اند. [ نتيجه خاصي که از اين تحقيق بدست آمده است اين است که بنظر مي رسد مصاديق لايحب موانع ايمان و کمال مي باشند و نه موانع اسلام ؛ بنابراين اجتناب از اين موارد را مي توان از شرايط کمال و تعالي ايمان شمرد. هدف “حب” هم در لايحب امري مافوق دستور ابتدايي است که عبارت است از رشد مخاطب و تعالي او]

واژگان کليدي : لايحِب ، حُبّ ، کبر ، ظلم ، کفر، اسراف ، خيانة ، فساد ، فرحين ، جهربالسوء ، اعتداء .

 نظری مجد