چکیده پایان نامه با موضوع مبادی دوستی و محبت در قرآن

در پژوهش حاضر با عنوان «الفت و دوستی در قرآن» مسأله دوستی که یکی از مسائل و مباحث اسلامی و قرآنی و مکتب اهل بیت می‌باشد، مورد بررسی قرار گرفته است.

در قرآن کریم برای اشاره به مفهوم «دوست» از واژه‌های گوناگونی استفاده شده است که هر یک از آن‌ها نشان‌دهنده دسته‌ای از ویژگی‌های دوست حقیقی است. در این رساله سعی شده است با استمداد از آیات و سنت معصومین (علیهم السلام)، علاوه بر واژه‌شناسی دوست، به بررسی مسائل و مباحث پیرامون دوستی پرداخته شود.

دوست پیوسته هم در دنیا و هم در آخرت ملازم و همراه انسان است.

دوست از هویت دوست و موقعیت او در زندگی پرده بر‌می‌دارد تا آن‌جا که گفته می‌شود: «بگو با که دوستی تا بگویم کیستی».

بعضی از دوستی‌ها بر اساس معیارهای صحیح شکل می‌گیرد و گاهی نیز براساس تصادف. البته تصادف گاه در بعضی موارد خوب است اما بیشتر وقت‌ها چنین نیست. از این رو انسان باید، بیش از آنکه تصادف بر اساس معیارهایی نادرست دوستانی برایش برگزیند، خود بر اساس معیارهای درست دوستانش را انتخاب کند.

برای تهیه و تدوین رساله، علاوه بر جستجو در قرآن کریم و روایات ائمه معصومین(علیهم السلام) به کتب با ارزشی هم‌چون تفسیر قمی، تفسیر المیزان، بحار الانوار، میزان الحکمه و … برخورد کردم.

نوع تحقیق توسعه‌ای است و روش جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتاب‌خانه‌ای می‌باشد. در تمامی بخش‌ها از کتب تفسیری و غیر تفسیری استفاده شده است.

در نتیجه ازمنظر قرآن، عامل دوستی، ایمان و عمل صالح است و تمامی دوستانی که قرآن به ما معرفی کرد افرادی مؤمن و پرهیزگار بودند. از آن‌جا‌که قرآن کریم دوست خوب را بهترین یاریگر انسان در رسیدن به اوج سعادت دانسته و در مقابل دوست بد را مهم‌ترین عامل ناکامی و فروغلطیدن در شوره‌زار شقاوت معرفی کرده است پس باید در انتخاب دوست و همنشین بسیار دقت کرد.

کلیدواژه: اُلفت، دوستی، محبّت، صدیق، خلیل، بطانة، قرین، رفیق، ولی، حمیم

ه.وحدتی پویا