كم‌بهر‌گى زن در نظر حضرت علی(ع)؛ واقعیّت دوران انحطاط و اسارت زن

علی‌(علیه السّلام) شايد نظر به واقعیّت زمان خودش دارد كه ميگويد: «إِنَّ النِّسَاءَ نَوَاقِصُ الْإِيمَانِ نَوَاقِصُ الْحُظُوظِ نَوَاقِصُ الْعُقُول» يعنى كم‌بهره، كم‌بهره يعنى چه؟ اين مال دوران اسارت و انحطاط زن است كه زن كم‌بهره است، بهره‌اى از زندگى نمیبرد، اسير است، زير فشار است، محكوم به اين است كه آنچه ميخواهد نتواند انجام دهد. محكوم به اين است كه آنچه ميخواهد بفهمد نتواند بفهمد.

خطبه ۸۰ نهج البلاغه

اگر علیّ‌بن ابيطالب(علیه السّلام) اشاره‌اش به زن آن زمان باشد، باز هم شما شكّ داريد به اين. آيا زنى كه در آن زمان تازه از زير بار جاهليّت قبل از پيغمبر كمرش راست شد و بيرون آمده، واقعاً تربیّتش، فرهنگش، انديشه‌اش، رسايى انديشه‌اش، قوّت انديشه‌اش، به قدر مردها بوده، مطمئناً نبود. ممكن است شما در بين چهره‌هاى ارزنده‌ی زمان علیّ‌بن ابيطالب چهره‌ی سه تا چهار تا زن را كه به نام مشخّصاً ميبينيد، در مقابل آن تعداد زياد مردان مؤمن، اين اهانت به زن نيست كه زن را مظلوم قرار داده‌اند و نگذاشته‌اند كه از لحاظ سطح معرفت آن پرواز لازم را بكند

رهبر انقلاب؛ ۵۹/۴/۱۱