قسمت هایی از نامه های ملاصدرا به استادش میرداماد را میخواندم.در کنار صحبت از جدایی و سختی و ملولی روزگار یک جمله فوق العاده زیبا و تکان دهنده هم نوشته بود :

…و اما بحمدالله که ایمان به سلامت است و در اشراقات علمیه و افاضات قدسیه و واردات الهیه…خللی واقع نگشته…

در عالم رفاقت گاهی حال ایمان هم را بپرسیم بدون توقعی برای پاسخ. تذکر خوبی ست و سوال سختی که نمی شود با تعارفات روزمره جوابش را داد.

خوب حال ایمانتان چه طور است؟

نوشته ای از س . رضوی