این تحقیق حاضر با موضوع « دعا از دیدگاه قرآن و سنت » در صدد ارائه شناختی از مقوله دعا در آیات و روایات است.
مفهوم دعا معطوف کردن توجه و نظر شخص دعوت شده است به سوی چیزی که آن شخص دعوت شده است.
دعا در حقیقت برای آن است که خدا انسان را به حضور بپذیرد و به او رو کند و انسان او را زیارت کند چون بنده در حال عبادت، خود را در مقام و مملوکیت و اتصال به مولای خویش قرار می دهد و اعلام تبعیت و اقرار به ذلت می کند تا خدا را با مقام مولویت و ربوبیتش به خود معطوف سازد، دعا هم عیناً همین است.
دعا یکی از بهترین عبادت ها و موجب استکمال نفس و قرب به خداست.به همین جهت خدای متعال ، بندگان را به دعا کردن دعوت فرموده است .بنده ی خدا باید دعا کند ، زیرا با تمام وجود به خدا نیاز دارد و اگر یک لحظه فیض خدا قطع شود ،پوچ و نابود خواهد شد . پس بنده باید این نیاز تکوینی و طبیعی را با زبان ، اظهار نماید و نیاز خویش را عملاً به اثبات رساند.
سؤال مطرح در این مجموعه شرایط و موانع استجابت دعا است .آن چه از این مجموعه بدست آمده جایگاه دعا در آیات و روایات جایگاه رفیعی است همان طور که در آیات خداوند فرموده است: « وَ قالَ رَبُّکم اُدعونی اَستَجِب لَکُم» .
در این تحقیق به مفاهیم و اهمیت و اقسام و آداب دعا در آیات و روایات پرداخته شده است تا هدف این تحقیق که آشنایی جوانان با دعا و نیایش و آموزش چگونگی دعا کردن می باشد محقق شود.
روش تحقیق با توجه به گستره اطلاعات توصیفی و روش جمع آوری مطالب کتابخانه ای است .
نتیجه این که انسان در حال دعا به یاد خدا باشد و با او راز و نیاز کند و با تضرع و زاری که رسم عبودیت است نیازهایش را بر غنی علی الاطلاق عرضه دارد.

واژگان کلیدی :دعا، دعوت ، اجابت ، عبادت.

ن.مجیدی