ـیه عادت ویژه ای که فقط مخصوص ایرانیهاست اینه که ما یه ربع فکر میکنیم بعدش برا چند سال برنامه

ریزی میکنیم ،مهم هم نیست که برا این کار مثلا چند میلیون و بعضا میلیارد هزینه بشه مهم اینه

که فقط اون کار بشه.

ایمان به کار تشکیلاتی داشتم (ما عقیده داریم که اگر چنان چه کسانی بخواهند برای انقلاب کار

کنند و اینها متشکل نباشند ،متجمع نباشند ،نخواهند توانست از لحاظ کیفیت و از لحاظ کمیت ان کاری

را بکنند که یک گروه متشکل انجام خواهد داد .تشکیلات یکی از فرائض هر گروه مردمی است که یک

هدفی را دنبال میکنند . یعنی نظم یعنی تقسیم وظائف ،یعین ارتباط و اتصال و زنجیره ای کار کردن ،

این معنای تشکیلات است .امام خامنه ای ) و این ایمان تبدیل به یقین شد که حداقل تا چند سال

فردی کار کنم ،متخصص بشم ولی بعد خودم برم کار تشکیلاتی راه بندازم.چرا که اگه بخوام با هر گروه

و مجموعه ای کار کنم و دو سال فقط باید براشون تبیین کنم که بابا کار فرهنگی این نیست چرا گه

هنوز ما نمیدونیم فرهنگ به معنای واقعی یعنی چی ،رو خود مفاهیم هنوز اشراف نداریم و ..

هم خودم تحلیل میرم هم کار اون مجموعه به سرانجام نمیرسه.

از جیگر کمترم اگه دیگه طرف کار اجرایی برم ،فقط فقط پژوهش و سخنرانی …بقیه کارا تعطیل.

رابرت لی فراست راست میگه :


نیمی از مردم جهان، افرادی هستند که چیزهایی برای گفتن دارند ولی قادر به بیان آن نیستن
 
ونیم دیگرافرادی هستند که چیزی برای گفتن ندارند ،اما همیشه در حال حرف زدن هستند.

کاری که براش حداقل سه تا کتاب رو بالا و پایین کردم ،فکر کردم ،نیاز سنجی کردم میگه حرفه

هر کسی هم میتونه حرف بزنه ،اره ما میتونیم حرف بزنیم مثل اینکه شب میخوابیم صبح بلند شیم

بگیم کنکور سراسری از امسال حذف ،بعد که این کار رو کردیم میبینیم عجب گندی زدیم ،دوباره

میخوابیم فردا صبحش میگیم نه اقا حالا اجازه بدین امسال کنکور باشه تا حذفش رو بررسی کنیم.!!

اره حرفه ولی باید اول حرفت درست درمون باشه تا خروجیت هم مناسب در بیاد ،معادله ی دو

مجهولی که نیست؟؟

امروز صبح کار توی حوزه رو هم تحویل دادم ،اما این دلیل نمیشه که بسیج رو تحویل بدم چرا که بدون

اغراق ،خاک پای بسیجیای مخلص رو طوطیای چشمم میکنم ،همونایی که خالصانه و بی ادعا کار

میکنند ،با این نیت هم کشیدم کنار که برم و کارامد برگردم..

-ماجرا از اون جایی شروع شد که یه خانمه پول مامور بی ار تی رو دیر پرداخت کرد ،خانما شروع کردن

که …

این مملکت ما دزد پروره ،همه ی جونا کراکی و شیشه ای و …

۳۰۰ میلیارد خرج این اجلاس کردن که این مفت خورا بیان اینجا بخورن و برنو انوقت مردم زلزله زده باید تو

اون بدبختی باشن !!!یه حاج خانم پیر هم از اونطرف اشاره کرد خاک بر سرشون .

جمعشون جمع بودو حرفاشون حرف…

یکی نیست بگه اخه ادمی که تا نوک دماغتو بیشتر نمیبینی تو اصلا میفهمی وقتی هند با اون دبدبه

و کبکبه میاد ایران یعنی چی؟ میفهمی مرسی که امریکا خیلی تلاش کرد نیاد ایران ولی اومد یعنی

چی ؟ میفهمی وقتی کشورهای قدری که تو این شرایط (تحریم و شرایطی که اخرین تیرشون رو

انداختن) میان ایران و قطعا منجر به بستن قراردادهایی میشه که به نفع کشوره یعنی چی؟

شاید بگین عوامن ،نه مسئله عوام بودن نیست ،مسئله مسئله ی بی بصیرتیه ،مسئله اینه که حاضر

نیستیم یه ذره سختی رو به جون بخریم ،اگه گوجه فرنگی قیمتش مثلا از ۱۰۰۰ تومن رسید به

۱۱۰۰ حاضریم به رهبر مملکت فحش خوار و مادر و ..بدیم چرا چون این قضیه با شکم ما درارتباطه و

حاضر نیستیم یه ذره سختی به جون بخریم ،( البته قبول دارم که مشکلات هست اما میدونم که واقعا

اینا مشکل نیست ،قبول دارم که تو این مملکت بخور بخور زیاده ،با پوست و گوشت و استخونم درک

کردم که مزدور داخلی یعنی چی ؟ وقتی که میبینم برای یه وام دو تومنی دو تا ضامن کارمند میخوان

اونوقت ییهو چی میشه که ۳۰۰۰ میلیارد میره رو هوا ) اما اینم یقین دارم که صاحبان اصلی این

انقلاب همون پابرهنه ها هستن که قراره پرچم رو به دست اقا امام زمان عجل الله برسونن .

پس باید دونست که بهشت رو به بها دهند نه بهانه

حالا میخواسم بیام برا اینا از پیچ عظیم تاریخی و تمدن اسلامی حرف بزنم ،مگه میشد ،قطعا تیکه

تیکه میشدم.

شاید بگید دارم تند میرم و اینها واقعا یه عدشون چون سواد ندارن این حرفا رو میزنن ولی بیاید ببینید

اونایی که تحصیل کرده اند چه جوری تحلیل میکنند ،اما اگه بحث سواد رو هم مطرح کنید یه نمونه ی

عینی میارم که همه ی اون ادعا ها رو نقض میکنه ،نمونه ی بارزش خانم امیدی از بسیجی های مخلص

که نه دیپلم داره نه شاغله نه …اما زندگیش رو با انقلاب ناب هماهنگ کرده ،برا جهاز دخترش امسال

فقط جنس ایرانی خریده و میخره ،تک تک حوادث رو تحلیل میکنه و ….کلا بگم

درد داره

ولی بخوایم این درد رو برا بقیه بگیم میدونید چی میشه ،میشه مصداق این شعر که

از درد سخن گفتن و از درد  شنیدن

                            با مردم بی مرد ندانی که چه دردیست..

 

دردا زیاده یکی دوتا نیست ولی بازم مینویسم

یاحق

 

 

 

پی نوشت:

این نوشته های درهم حاصل ذهن درهمه

پوزش

بقلم ساقی اسماعیلی