مي‌دانيم كه اهل تسنّن انجام نماز ظهر و عصر و مغرب و عشاء را پشت سرهم باطل مي‌دانند، و مي‌گويند: واجب است هر كدام از چهار نماز مذكور را در وقت خود خواند و بين نماز ظهر و عصر، فاصله انداخت و همچنين بين نماز مغرب و عشاء. دكتر تيجاني سماوي مي‌گويد: من كه سنّي بودم، بر همين اساس، نماز مي‌خواندم و انجام نماز ظهر و عصر و همچنين نماز مغرب و عشاء را پشت سرهم باطل مي‌دانستم. هنگامي كه وارد نجف اشرف شدم، و با راهنمائي دوستم به محضر آيت الله شهيد محمّد باقر صدر (ره) رسيدم، هنگام ظهر شد، آقاي صدر به سوي مسجد روانه شد، من و حاضران نيز به آن مسجد رفتيم و مشغول نماز شديم، ديدم آقاي صدر بعد از نماز ظهر با فاصلة اندكي، نماز عصر را خواند، من در شرائطي و در مكاني بودم كه نمي‌توانستم از صف خارج گردم، و اين نخستين بار بود كه نماز عصر را پشت سر نماز ظهر خواندم، ولي در فشار روحي بودم كه آيا نماز عصرم درست است؟ آن روز مهمان شهيد صدر (ره) بودم، فرصتي بدست آمد، در حضور آقاي صدر بودم، پرسيدم: «آيا روا است كه مسلماني، دو نماز واجب را هنگام ضرورت با هم انجام دهد؟»
شهيد صدر: آري جايز است انجام دو فريضه (نماز ظهر و عصر، و همچنين نماز مغرب و عشاء) را پشت سرهم در همة حالات و بدون ضرورت، انجام داد؟
پرسيدم: دليل شما بر اين فتوا چيست؟

صفحات: 1· 2