به گمانم کسی نباشد که ذکر «یا فاطمه اشفعی لنا فی‌الجنه» را نشنیده باشد؛ ذکری که بر بلندای گنبد تو خوش می‌درخشد و دانه‌های فیروزه‌ای تسبیح من همواره دلتنگ دانه انداختن برای نام تو می‌شوند …

و به شهادت تاریخ گویی روز دهم ربیع‌الثانی بود شاید هم دوازدهم، که از در و دیوار بیت‌النور، حزن می‌بارید؛ پیش از آنکه دیدگانت منور به نور دیدن حضرت علی بن موسی الرضا بشود، چشم سر فرو بستی و پرتوهای گرم خواهرانه‌ات را به سمت خراسان فرستادی.

و حالا بعد از گذشت مدت‌ها هنوز هم وقتی که وارد حرم می‌شویم ذکر لبمان اشفعی لنا فی‌الجنه است؛ نه اینکه به طلب بهشت باشیم؛ نه! که حریم تو خود بهشتی است در سرسرای این کره خاکی و ما را چه حاجت به بهشت‌های دیگر؟

بهشت ما ایوان آینه توست که دنیا در آن می‌تابد و دل‌ها به‌سان تسبیح هزار دانه، آنجا دانه می‌اندازند و پر ِپرواز می‌گیرند؛ بهشت حریم توست یا فاطمه معصومه.

آفتابی که چشم از دنیا فروبست
روز دهم ربیع‌الثانى و بنا بر قولى دوازدهم ربیع‌الثانى سال ٢٠١ هجرى پیش از آن‌که به آرزویش برسد و امام رضا علیه‌السلام را ببیند، در شهر قم دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند. او که دختر امام هفتم، امام موسی بن جعفر و خواهر امام هشتم شیعیان بود، از هر حیث در دل مردم جای داشت و به او تمسک می‌جستند.

پس از عروج روحانی حضرت معصومه، مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاکش را به سوى محل فعلى که در آن روزگار واقع در محدوده بیرونی شهر و مشهور به «باغ بلبلان» بود، تشییع کردند.

قبر مهیا شد و بزرگان شهر در این تردید ماندند که چه کسى بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد؟

ناگاه دو تن سواره که نقاب به صورت داشتند از جانب قبله به تاخت آمدند و به سرعت نزدیک شدند و پس از خواندن نماز یکى از آن دو وارد قبر شد و دیگرى پیکر پاک و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاک نهان سازد.

آن دو سوار پس از پایان مراسم بدون آن‌که با کسى سخن بگویند بر اسب‌هاى خود نشستند و از باغ بلبلان دور شدند. بنا به گفته بعضی علما به نظر مى‌رسد که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار؛ امام رضا (ع) و امام جواد (ع) باشند؛ چراکه معمولاً مراسم دفن بزرگان دین با حضور اولیا الهی انجام شده است.

فضیلت زیارت حضرت معصومه (س)
امام صادق علیه‌السلام درباره فضلیت زیارت حضرت معصومه (س) فرموده‌اند: انّ للّه حرماً و هو مكه ألا انَّ لرسول اللّه حرماً و هو المدينة ألا و انّ لاميرالمؤمنين عليه‌السلام حرماً و هو الكوفه الا و انَّ قم الكوفة الضغيرة ألا ان للجنة ثمانيه ابواب ثلاثه منها الى قم تقبض فيها اموأة من ولدى اسمها فاطمه بنت موسى عليهاالسلام و تدخل بشفاعتها شيعتى الجنة با جمعهم

خداوند حرمى دارد كه مكه است، پيامبر حرمى دارد و آن مدينه است، حضرت على (ع) حرمى دارد و آن كوفه است، و قم، كوفه كوچك است كه از هشت درب بهشت سه درب آن به قم باز مى شود؛ زنى از فرزندان من در قم از دنيا مى‌رود كه اسمش فاطمه دختر موسى (ع) است و به شفاعت او همه شيعيان من وارد بهشت مى‌شوند.

زيارت مأثور درباره حضرت معصومه(ع)
يکي از ويژگي‌هاي حضرت معصومه (س)، ورود زيارت‌نامه‌اي از سوي حضرات معصومین علیهم السلام درباره ايشان است که پس از حضرت فاطمه زهرا (س)، او تنها بانوي بزرگواري است که زيارت مأثور دارد. زنان برجسته‌اي چون: آمنه بنت وهب، فاطمه بنت اسد، خديجه بنت خويلد، فاطمه ام البنين، زينب کبري، حکيمه خاتون و نرجس خاتون که هيچ شک و ترديدي در مقام بلند و جايگاه رفيع آنها نيست، هيچ‌کدام زيارت مأثور از سوي امامان معصوم ندارند و اين نشان‌دهنده مقام والاي اين بانوي گرانقدر اسلام است.

در بخشی از زیارت‌نامه آن حضرت چنین آمده است: يا فاطِمَةُ ا ِشْفَعى لى فِى الْجَنَّة فَاِنَّ لَكَ عِنْدَاللّْه ِشَأْناً مِنَ الشَّأْن ِ

اى فاطمه(معصومه) در مورد بهشت از من شفاعت كن؛ كه ترا نزد خدا مقام رفيعى است.

بقلم طهورا ابیان و منتشر شده در مهرخانه