خاك تمثيل فقر در پيشگاه غني مطلق است.

و انسان در برابر ذات ذوالجلال جز فقر مطلق چيست؟

آنگاه مجاهد سبيل الله درست در گرماگرم جهاد، خاك تيمم را به نشانه عبوديت بر چهره و دو دست مي كشد و تكبيره الحرام مي بندد، تو گويي آفرينش به آن نقطه ي غاييِ كمال خويش دست يافته است و كار جهان به سر انجام رسيده است.

پ.ن:

* دل شكسته عاشق براي پرواز نيازي به بال ندارد لذا از آسمان اول مي گذرد و معراج را درك مي کند.

م. شاکر