.

.

.

به خدا سوگند اگر مانند شتران بچه مرده ناله سر دهيد،

و چونان كبوتران نوحه سرايى كنيد،

و مانند راهبان زارى نماييد،

و براى نزديك شدن به حق، و دسترسى به درجات معنوى، و آمرزش گناهانى كه ثبت شده و مأموران حق آن را نگه مى‏ دارند، دست از اموال و فرزندان بكشيد ،

سزاوار است،

زيرا ، برابر پاداشى كه برايتان انتظار دارم، و عذابى كه از آن بر شما مى‏ ترسم، اندك است.

به خدا سوگند،

اگر دل‏هاى شما از ترس آب شود،

و از چشم‏هايتان با شدّت شوق به خدا، يا ترس از او، خون جارى گردد،

و اگر تا پايان دنيا زنده باشيد و تا آنجا كه مى‏ توانيد در اطاعت از فرمان حق بكوشيد،

در برابر نعمت‏هاى بزرگ پروردگار، بخصوص نعمت ايمان، ناچيز است.

بخشی از خطبه ۵۲ نهج البلاغه

پ.ن:

ینی یه وضعیه ها!

بقلم بانو آصف