^{1- از همراه آوردن هرگونه وسایل “غیرخاکی” اکیداُ خودداری کنید ، از قبیل عینک دودی ، ادکلن ، سس هزار جزیره مهرام ، پفک نمکی ، پراید ، دوو ، ویلا ، سکه بهار آزادی و… همه وسایل شما باید کاملاً خاکی باشد!}

^{2- قبل از سفر یک عدد سفارش نامه - همون وصیت نامه سابق! - به رشته تحریر درآورید و تکلیف کلیه داروندار و قرض و قوله خودتان را مشخص کنید تا بیچاره خانواده ها به دردسر نیفتند ، مواظب باشید دوسه جلد نشود!}

^{3- به یکی از دوستانتان دوربین عکاسی بدهید وسفارش کنید ازصحنه های استثنایی که برای شما رخ میدهد مثلا قدم زدن روی مین،هوا رفتن همانجا،اسارت،شهادت و.. عکس هنری بگیرند.}

^{4- مقداری نان خشک پودر شده و آب منجمد شده در سوراخ سنبه های مخفی ساک تان داشته باشید تا در مواقعی که به خاطر کیفیت بالای برنامه ریزی مسئولان اردو ، روده بزرگه مستکبر روده کوچیکه مستضعف را می خورد ، زنده بمانید!}

^{5- درمواقعی که در مناطق عملیاتی توی حال می روید مواظب باشید بنحوی “عرفانی“باشید،تسبیح و چفیه و در صورت امکان شمع نیم سوخته را نفراموشید،چون دوربین ها یحتمل روی شما زوم می شود،در ضمن آن قدر توی حال نمانیدتا اتوبوس ها و همه بروبچه ها بروند و جا بمانید!}

^{6- اگر عشق تان می کشد در اتوبوس نوارای با شور و حال گوش کنید و فیض ببرید. یک اپسیلون هم به فکر سلامت مجاری شنوایی و عصبی هم سفران گرامی باشید و محض رضای خدا یک ذره تغییر ولوم بدهید.}

<sup>7- اگر همه جاهایی که باید را ندیدید، اگر از بچگی عاشق غروب شلمچه بودید و وقتی رسیدید آن جا که خورشید درست وسط آسمان بود ، اگر سعادت نماز آخر وقت نصیب تان شد و … زیاد به دل نگیرید! این جا همان ایران خوب و عزیز است و خودمانیم ما هم معمولا اینیم دیگه !!!

به قلم یادداشت بیداری</sup>