تست مطلب
سلام
وقتتون به خير
سلام
وقتتون به خير
فاطمه(علیها السلام)در یاد دادن مسائل دین به دیگران از حوصله و پشتکار فراوانی برخوردار بود. روزی زنی نزد او آمد وگفت: مادری پیر دارم که در مورد نماز خود اشتباهی کرده و مرا فرستاده تا از شما مسئلهای را بپرسم.حضرت زهرا سلام اللّه علیها سؤال او را پاسخ فرمود، زن برای بار دوم وسوم مسئلهای پرسید و پاسخ شنید اینکار تا ده بار تکرار شد و هر بار آن بانوی بزرگوار ، سؤال وی راپاسخ فرمود. زن از رفت و آمدهای پی در پی شرمگین شد و گفت: دیگر شما را به زحمت نمیاندازم. فاطمه سلام اللّه علیها فرمود: باز هم بیا و سوالهایت را بپرس ، تو هر قدر سؤال کنی من ناراحت نمیشوم. زیرا از پدرم رسول خدا صلی الله علیه و اله و سلم شنیدم که فرمود: روز قیامت علمای پیرو ما محشور میشوند و به آنها به اندازه دانش شان خلعتهای گرانبها عطا میگردد واندازه پاداش به نسبت میزان تلاش است که برای ارشاد و هدایت بندگان خدا نموده اند.
حمیدرضا کفاش، 75 درس زندگی از سیره عملی حضرت فاطمه زهرا سلام اللّه علیها، ص29
* لاثَتْ خِمارَها عَلی رَأْسِهٰا
لاث به معنی پيچيده است. مثلاً میگوييم لاث العمامة علی راسه ای شدّها و ربطها يعنی عمامه را به سرش پيچيد. امّا خمار چيزی بوده است بزرگتر از روسریهای فعلی زنها به صورتی كه سر و سينه و گردن را میپوشانده است و همان است كه در آيۀ شريفه آمده است:
* وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلی جُيُوبِهِنَّ سوره نور آیه ۳۱
روسریهايشان را طوری روی سر بيندازند كه سينه را بپوشاند.
خُمر جمع خمار است. به هر حال وقتی اين خبر به حضرت زهرا(س) رسيد برخاستند و خمار را بستند. لاثَ به معنای پيچيدن است. از لفظ خمار هم معلوم میشود كه حضرت طوری آن روسری را به كار برده بودند كه روی گردن و سينه ايشان پوشيده شده بود.
* وَ اشْتَمَلَتْ بِجِلْبابِهٰا
جلباب نوعی پوشش سراسری بوده كه روی لباسها میپوشيدهاند. شايد چيزی شبيه عبای امروز يا پيراهن بلند عربی. حضرت آن پوشش سراسری را هم طوری بر سر افكندند كه محيط بر تمام بدن ايشان بود.
(منبع: http://mojtaba-tehrani.ir)
وقتی سرت را روی بالش میگذاری
آنقدر میترسم که دیگر بر نداری
تو آفتاب روشنی در خانهی ما
تو آفتاب روشنی هر چند تاری
فردا کنار سفره با هم می نشینیم
امروز را مادر اگر طاقت بیاری
تو آنچنان فرقی نکردی غیر از این که
آیینه بودی و شدی آیینهکاری
آلاله میکاری و باران میرسانی
چه بستر پُرلالهای؟ چه کشت و کاری
آنقدر تمرین میکنی با دستهایت
تا شانه را یک مرتبه بالا بیاری
بگذار گیسویم به حال خویش باشد
اصلا بیا و فرض کن دختر نداری …
*علی اکبر لطیفیان
منبر :
در مسجد النبی ستونی به نام مربَّعَة القبر بوده که محل آن هنوز مشخص است. اين استوانه که به آن مقام جبرئيل نيز میگويند چسبيده به ضلع شمالی ضريح مطهّر است و درِ خانه حضرت فاطمه عليها السلام از آنجا گشوده میشده است. و اين همان دری است که به روايت ابن عبّاس پيامبر خداصلی الله عليه وآله هر روز پنج بار - در وقت نمازهای پنجگانه - به مدّت نه ماه کنار آن در میايستاد و میگفت:
« اَلسَّلامُ عَلَيْکُمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَکاتُهُ ” إِنَّما يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهِيراً » (احزاب/33)
روضه :
چه شد که عصمتِ الله اَکبَر و بهانه آیه تطهیر، از رنج اهل عالم بیتُ الَاحزان بپا کرد و راز غم با ربُّ الاَحزان به میانه گذارد! وایِ ما اگر، علتِ استوار ماندن و طولائی ِ خیمةُ الاَحزانِ حضرت بَقیَة الله و وَعدَة الله اَکبَر باشیم ! . . .
و صلی الله علی فاطمه و ابیها و بعلها و بنیها و غائب المنتظرها . . .
پذیرائی:
خداوندا سپردم دل دراین نشئات پی در پی بمهر دختر یس و عشق عترت طه
یا فاطمه الزهرا
به قلم: طهورا
سید مرتضی کشمیری (قدس سره) دید عده ای می خواهندداخل یکی از حجره های مسجد کوفه شوند ولی درِ آن قفل است و کلید در دستشان نیست و با هم صحبت می کنند که اگر کسی نام مادر حضرت موسی(علیه السلام) را بگوید قفل باز می شود،ایشان نزدیک آمد و فرمود:” مادر من از مادر موسی(علیه السلام) افضل است.” و گفت: ” یا فاطمه” و دست برد و قفل را بدون کلید باز کرد!
البته ما این کار را نمی کنیم، هرچند به عظمت و برتری حضرت زهرا(سلام الله علیها) بر تمام زنان یقین داریم، چرا که شرمنده می شویم.
کتاب نا گفته های ناب از آیت الله بهجت/ ص ۵۴
حضـرت زهـرا(علیها السلام) در آن سخنزانـى معروفـش در مسجـد فـرمـود:
خـداونـد ایمـان را بـراى تطهیـر شمـا از شـرك قـرار داد،
و نماز را براى پاك شدن شما از تكبر،
و زكـات را بـراى پـاك كـردن جـان و افزونـى رزقتان،
و روزه را براى تثبیت اخلاص،
و حج را براى قوت بخشیدن دین ،
و عدل را براى پیراستن دلها،
و اطاعت ما را براى نظم یافتن ملت،
و امـامت مـا را بـراى در امـان مـانـدن از تفرقه،
و جهاد را براى عزت اسلام،
و صبر را براى كمك در استحقاق مزد،
و امـر به معروف را بـراى مصلحت و منـافع همگـانـى ،
و نیكـى كـردن به پـدر و مـادر را سپـر نگهدارى از خشـم ،
و صله ارحام را وسیله ازدیاد نفرات،
و قصاص را وسیله حفظ خون ها،
و وفـاى به نذر را بـراى در معرض مغفـرت قـرار گـرفتـن ،
و به انـدازه دادن تـرازو و پیمـانه را بـراى تغییـر خـوى كـم فـروشـى،
و نهى از شـرابخـوارى را بـراى پـاكیزگـى از پلیـدى ،
و دورى از تهمت را بـراى محفـوظ مـاندن از لعنت،
و تـرك سـرقت را بـراى الزام به پـاكـدامنى ،
و شـرك را حـرام كـرد بـراى اخلاص به پـروردگـارى او ،
بنابـرایـن ، از خـدا آن گـونه كه شایسته است بتـرسید و نمیرید، مگر آن كه مسلمان باشید،
و خـدارا در آنچه به آن امر كرده و آنچه از آن بازتان داشته است اطاعت كنید،
زیرا كه “از بندگانـش ، فقط آگاهان، از خـدا مـى ترسند."( سـوره فاطر آیه28 )
(احتجاج طبرسى ، ص 99، چاپ سعید.)
نام : فاطمه (علیها السلام)
فاطمه:در لغت به معنی بریده شده و جدا شده میباشد و علت این نامگذاری بر طبق احادیث نبوی، آنست که: پیروان فاطمه (علیها السلام) به سبب او از آتش دوزخ بریده، جدا شده و برکنارند.
القاب و صفات :زهرا،زهره، صدیقه، طاهره، مبارکه، بتول، راضیه، مرضیه و…
زهرا:به معنای درخشنده است
از امام ششم، امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که: “چون دخت پیامبر در محرابش میایستاد (مشغول عبادت میشد)، نورش برای اهل آسمان میدرخشید؛ همانطور که نور ستارگان برای اهل زمین میدرخشد.“
صدّیقه:به معنی کسی است که به جز راستی چیزی از او صادر نمی شود.
طاهره:به معنای پاک و پاکیزه،
مبارکه: به معنای با خیر و برکت،
بتول: به معنای بریده و دور از ناپاکی،
راضیه: به معنای راضی به قضا و قدر الهی و
مرضیه: یعنی مورد رضایت الهی.
کنیههای فاطمه (علیها السلام) :
ام الحسین، ام الحسن، ام الائمه، ام ابیها و…
ام ابیها به معنای مادر پدر میباشد و رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) دخترش را با این وصف میستود؛ این امر حکایت از آن دارد که فاطمه (علیها السلام) بسان مادری برای رسول خدا بوده است. تاریخ نیز گواه خوبی بر این معناست؛ چه هنگامی که فاطمه در خانه پدر حضور داشت و پس از وفات خدیجه (سلام الله علیها) غمخوار پدر و مایه پشت گرمی و آرامش رسول خدا بود و در این راه از هیچ اقدامی مضایقه نمینمود، چه در جنگها که فاطمه بر جراحات پدر مرهم میگذاشت و چه در تمامی مواقف دیگر حیات رسول خدا.