توصيه هايي به والدين و نوجوانان
در روابط بين والدين و فرزندان، مخصوصا نوجوانان، ما بايد دو اصل کلي را در نظر داشته باشيم. اصل اول، نکاتي است که والدين بايد در طول تربيت کردن فرزندان و چگونگي رفتار با آنان رعايت کنند و اصل دوم، به خود فرزندان و آگاهي از استعدادها و توانايي‌هايشان برمي‌گردد. حالا ما اگر بخواهيم نکات کاربردي اين دو اصل را به صورت خلاصه و تفکيک شده بيان کنيم، مي‌توانيم به اين موارد اشاره نماييم:
اصل اول، والدين
1. والدين بايد با پدر و مادربزرگ فرزندشان صحبت کنند و به يک هماهنگي کامل با آنها برسند تا سرويس‌دهي و احيانا دلسوزي‌هاي نابهجاي پدر و مادربزرگ‌ها، خدشه‌اي در روند تربيتي‌شان وارد نکند.
2. والدين بايد روش‌هاي تربيتي مختلف اعم از تشويق و تنبيه را روي فرزندان شان پياده کنند و بفهمند که کدام روش بهتر روي فرزندشان جواب مي‌دهد. نوجواني ممکن است با منع شدن از رفتن به تولد دوست‌اش به اشتباهات‌اش پي ببرد و نوجوان ديگري با دريافت هديه‌اي که مدت‌ها آرزوي داشتن‌اش را داشت اما چيزي که در اين ميان از اهميت زيادي برخوردار است، اين است که تنبيه بدني يا آشفته کردن روان فرزندان به هيچ عنوان نبايد در دستور کار والدين قرار گيرد. اين روش‌ها ديگر سال‌هاست که هيچ جايي در تربيت سازنده فرزندان ندارند.
3. نوجوانان معمولا با ايجاد يک رابطه صميمي احساس آرامش مي‌کنند و راحت‌تر مي‌توانند درددل کنند. بنابراين سعي کنيد که هميشه محيطي گرم و صميمي در خانه به وجود بياوريد و به فرزندتان اين اطمينان‌خاطر را بدهيد که به خاطر گفتن حقايق و اتفاقاتي که بيرون از منزل برايش رخ داده، مؤاخذه نخواهد شد. اين طوري او ياد مي‌گيرد که دروغ نگويد و پدر و مادرش را به جاي هر کس ديگري حامي و مشاور خود بداند.
4. والدين بايد ارتباط مستمري با مربيان، معلمان و مسوولان مدرسه و احيانا آموزشگاه‌هاي ديگري که فرزندشان به آنجا مي‌رود، داشته باشند. پيگيري نکاتي که از طرف مسوولان آموزشي فرزندان به خانواده‌ها ارايه مي‌شود، گاهي مي‌تواند بسيار مهم و سازنده باشد و به والدين کمک کند که مشکلات رفتاري فرزند خود را بهتر بشناسند و براي رفع آن نهايت تلاش‌شان را بکنند.
5. برخي از نوجوانان مشکلات رفتاري خاصي دارند که با تشويق و تنبيه‌هاي مختلف والدين هم اصلاح نمي‌شوند. بنابراين وظيفه پدر و مادري که در قبال فرزندش احساس مسووليت مي‌کند، اين است که او را براي مشاوره و درمان نزد يک روان‌پزشک يا روان‌شناس کودک ببرند.
اصل دوم، نوجوانان
در اصل دوم مخاطب اصلي ما نوجوانان هستند. نوجواناني که بايد بدانند هر چه زودتر بايد مهارت‌هاي زندگي را (مهارت‌هايي که همه ما به عنوان افراد توانمند و مسوول نيازمند آنها در طول زندگي هستيم) کسب کنند. مهارت‌هايي که لازم است شما نوجوانان در طول زندگي کسب کنيد، شامل اين موارد مي‌شوند:
• مهارت حل مساله
• مهارت تفکر خلاق
• مهارت کسب جسارت
که البته در بين اين مهارت‌ها، مهارت کسب جسارت از اهميت بيشتري برخوردار است. نوجواني، سن آسيب‌پذيري است و در مقابل هم، سني که هر نوجواني دوست دارد در گروه هم‌سالان خود پذيرفته شود و بهترين باشد، اما اين پذيرفته‌شدن گاهي اوقات ممکن است با پيرو و فرمانبردار بودن همراه باشد. شما نوجوانان بايد آن‌قدر در زندگي جسارت داشته باشيد و بتوانيد از عقايد و خواسته‌هايتان دفاع کنيد تا ديگران نتوانند شما را به تسخير خود درآورند. شما بايد آن‌قدر قوي باشيد و قدرت حل مسايل و مشکلات خود را داشته باشيد که ديگران پيرو شما باشند و به موقعيت و جسارت‌تان غبطه بخورند. پس از همين امروز فکري به حال خود بکنيد و اگر مي‌بينيد که مهارت‌هاي لازم را در زمينه‌هاي مختلف نداريد، در کلاس‌هاي مخصوص کسب مهارت‌هاي زندگي که در مراکز گوناگون تشکيل مي‌شود، شرکت کنيد.
پي نوشت ها :
*روان‌پزشک کودک و نوجوان
نويسنده: دکتر خوشابي
