شاید به‌محض دیدن عنوان مطلب با خود فکر کنید که چه مطلب عجیبی! حتی شاید گمان کنید جای این مطلب در این صفحه و این سایت نیست، اما آن‌چه مرا ترغیب به نوشتن این یادداشت کرد، مشکلاتی بود که در طی جابه‌جایی و اسباب‌کشی بین خانواده‌های جوان اطرافم به‌وجود آمده بود. مشکلاتی که بحران‌های عمیقی در زندگی زناشویی آنان به‌وجود آورده بود.

به‌همین‌دلیل گمان می‌کنم مدیریت بحران در زمان اسباب‌کشی و جابه‌جایی، یک مهارت برای حفظ روابط زناشویی و کانون گرم خانواده است. اگر شما هم تجربه جابه‌جایی دارید و مستاجر هستید، این مطلب را با حوصله بخوانید.

برای بسیاری از خانواده‌ها‌، اسباب‌کشی جزئی از برنامه‌ریزی‌های زندگی است و هر سال و یا لااقل هرچند سال یک‌بار، مشغول آن می‌شوند.

برخلاف تصوری که افراد از سختی‌های اسباب‌کشی دارند، می‌توان با تقسیم کارها و چیدمان‌های منظم، معضل اسباب‌کشی را تا حد زیادی حل کرد.

خانواده‌های زیادی شرایط شما را دارند
شاید وقتی که صاحب‌خانه از شما می‌خواهد خانه‌اش را تخلیه کنید، احساس بدبختی داشته باشید. حتی ممکن است گمان کنید شوهرتان فرد بی‌عرضه‌ای است که نتوانسته خانه بخرد. این احساسات همه ناشی از ترس و اضطراب اسباب‌کشی است. وقتی این افکار به سراغ‌تان آمد، این نکته را در نظر بگیرید که خانواده‌های زیادی شرایط شما را دارند.

افراد زیادی در جامعه هستند که هرساله جابه‌جا می‌شوند و احساس خوشبختی‌شان را به خاطر این اسباب‌کشی‌ها تحت‌تأثیر قرار نمی‌دهند. هرچند که ممکن است تغییر خانه کارهای زیادی در پی داشته باشد و شما مجبور باشید چندهفته مدام کار کنید، اما این دلیل نمی‌شود از کوره در بروید و همسرتان را مقصر بدانید.

به یکدیگر احترام گذاشته و امید بدهید
وقتی قرار می‌شود خانه‌تان را عوض کنید، به‌جای پرخاشگری و فکرهای باطل و بیهوده، بهتر است بیشتر از هر موقع دیگری به شوهرتان احترام بگذارید. مردها در این شرایط خیلی بیشتر از خانم‌ها فکر می‌کنند و از نظر درونی تخریب می‌شوند. اگر آن‌ها روحیه خوب همسرشان را ببینند، راحت‌تر می‌توانند به کار روزمره و پیداکردن یک خانه مناسب بپردازند.

با گریه و قهر و دعوا، خانه جدید پیدا نخواهد شد، بلکه اگر شما متحد باشید و شرایط زندگی خود را درک کنید و بی‌دلیل شرایط و موقعیت خود را با فلان دوست و فلان خانواده مقایسه نکنید، می‌توانید این بحران را با موفقیت بدون هیچ دعوا و مشاجره‌ای به پایان برسانید.

بعد از این‌که توانستید از نظر روحی و درونی بپذیرید که جابه‌جایی، بدبختی یا بی‌عرضگی کسی نیست، راه‌کارهای زیر را پیشنهاد می‌کنیم تا یک جابه‌جایی راحت داشته باشید.

قبل از شروع اسباب‌کشی
- از چند هفته و یا چندروز قبل از اسباب‌کشی، به دنبال کارتن‌های مناسب برای وسایلتان باشید. می‌توانید از مغازه‌ها کارتن‌های بی‌استفاده‌شان را بگیرید. در انتخاب کارتن دقت کنید که سایز مناسبی داشته باشند، کارتن‌های کوچک برای اسباب‌کشی مناسب نیستند. بهتر است از کارتن‌های بزرگ بهره ببرید.

- جمع‌کردن اسباب را با لوازم و اشیای غیرضروری آغاز کنید؛ مثل ظروف چینی و لوازم تزیینی. برای جمع‌آوری و بسته‌بندی حتماً از کاغذ روزنامه استفاده کنید تا انباشت آن‌ها روی همدیگر در کارتن باعث شکستن نشود.

- توجه داشته باشید که؛ پس از پُرشدن هر کارتن با ماژیک روی آن بنویسید که چه وسایلی را در آن چیده‌اید. برای سهولت کار می‌توانید به‌صورت مجموعی روی کارتن بنویسید، مثلاً: وسایل بوفه. وسایل میز آرایش. وسایل کمد و در نهایت کارتن‌ها را با چسب‌های نواری پهن خوب بچسبانید.

- نیازی به خالی‌کردن کشوها و یا کمدهای لباس نیست. لباس وزنی ندارد و می‌توانید آن را در همان محل قرارگیری‌اش مثل کشو یا کمد حمل کنید. برای این کار اگر کشو یا کمدتان قفل دارد درش را قفل کرده و بعد از روی در تا دیواره‌های کشو و کمد چسب نواری بزنید که در هنگام حمل‌و‌نقل باز نشود.لباس‌های گران‌قیمت و مجلسی را می‌توانید در چمدان قرار دهید تا خیالتان از بابت آن‌ها راحت باشد.

- رختخواب‌ها را در یک چادر شب یا پارچه بزرگ بپیچید تا هم کثیف نشوند و هم بشود یک‌باره آن‌ها را حمل کرد.

- شیشه میزها و یا قاب عکس‌ها و آینه‌ها را جداگانه در روزنامه بپیچید و آن‌ها را بین یک پتو قرار دهید تا از شکستن ِاحتمالی محافظت شوند.

- برای وسایل آشپزخانه از سبدهای بزرگ استفاده کنید. تمام وسایل غیرشکستنی را در یک سبد یا لگن بریزید و در یک مشمای بزرگ قرار دهید.

- هرکدام از وسایل مربوط به حمام و دستشویی را جداگانه بسته‌بندی کرده و در کارتن یا مشما قرار دهید و روی آن بنویسید که مربوط به کجاست تا در صورت نیاز سریع پیدایش کنید.

- لوازم بزرگ را حتی‌الامکان نزدیک درب منزل بگذارید تا کارگران ابتدا آن‌ها را وارد کامیون کنند. اگر چنین نکنید کارگران با بردن لوازم کوچک خسته می‌شوند و لوازم بزرگ آشپزخانه مثل یخچال و ماشین لباسشویی و …را احتمالاً بی‌احتیاط حمل خواهند کرد. بهتر است برای جلوگیری از خش افتادن به بدنه وسایل، با سلفون بدنه هریک از یخچال و گاز و… را بپوشانید.

- برای حمل لوازم صوتی و تصویری مانند تلویزیون از جعبه‌های مخصوص آن‌ها و یا یک جعبه دیگر با بسته‌بندی محکم در محل‌های حساس مانند شیشه تلویزیون یا مانیتور کامپیوتر استفاده کنید. البته بهتر است که‌ این‌گونه وسایل را با خودروی شخصی‌تان حمل کنید.

- اگر زمان اسباب‌کشی‌تان را می‌دانید، بهتر است از یکی دوماه قبل از تاریخ اسباب‌کشی، مواد خوراکی موردنیاز را هفتگی تهیه کنید تا فریزر خلوت شود. چند بطری شیشه نوشابه را هم پرکنید تا در روز اسباب‌کشی به میزان لازم یخ برای نگه‌داری مواد داشته باشید.

- یک روز پیش از بردن وسایل، خانه‌ای را که قرار است به آن‌جا اسباب‌کشی کنید، خوب تمیز کنید تا پس از ورود وسایل مجبور نباشید برای تمیزکردن قسمت‌های مختلف خانه، هرکدام از وسایل را چندبار جابه‌جا کنید. اگر لازم بود برای از بین‌بردن حشرات آن‌جا را سم‌پاشی کنید.

- نیازی نیست برخی از اشیا و کالاها را در پروسه اسباب‌کشی وارد کنید. اشیای قیمتی و باارزشتان مثل طلا و پس‌انداز و یادگاری‌های شکستنی و… را چند روز قبل در کمال آرامش به منزل یکی از آشنایان ببرید تا در حین اسباب‌کشی نگران وسایل ارزشمند خود نباشید.

- اگر فرزند کوچکی دارید که شیرخوار و یا سه چهار ساله است و در حین اسباب‌کشی اذیت خواهد شد و ممکن است در دست و پایتان باشد، او را به منزل مادربزرگ یا اقوام و آشنایان خود بفرستید.

اما اگر فرزند یا فرزندانتان بزرگ‌ترند و متوجه اسباب‌کشی هستند، می‌توانید با سپردن کارهای کوچک در حد سنشان، از آن‌ها هم کمک بگیرید. به‌عنوان مثال به فرزندتان بسپارید که در گوشه‌ای از خانه بایستد و مراقب سایر وسایل خانه باشد. همچنین می‌توان وسایل کوچک و سبک را به آن‌ها داد تا از اتاق‌ها به نزدیک در خروجی منزل منتقل کنند.

در حین اسباب‌کشی
- در روز اسباب‌کشی، یک‌ساعت مانده به آمدن ماشین حمل بار و کارگران، مواد درون فریزر و یخچال را در یک قابلمه بزرگ یا در یک لگن قرار دهید. مواد به‌صورت منجمد هستند و تا چندساعت آینده یخ آن‌ها باز نخواهد شد، اما اگر فاصله شما تا خانه جدید زیاد است، بهتر است بطری‌های یخ‌زده را روی مواد غذایی بگذارید تا فاسد نشوند.

- خونسرد باشید و با همسرتان در مدت چنددقیقه مشورت نهایی را داشته باشید. از مشاجره و بحث و جدل در حین اسباب‌کشی خودداری کنید و اگر موضوعی پیش‌آمد که متوجه شدید ناراحتتان کرده است، به خودتان بگویید که در فرصتی مناسب در این‌باره با خانواده صحبت خواهم کرد.

- به‌محض ورود به خانه جدید، سریع کارگر‌ها را مدیریت کنید تا هر وسیله را همان‌جایی که می‌خواهید قرار دهند. با این روش حجم کارهایتان سبک‌تر شده و تاحدی وسایل سرجای خودشان قرار می‌گیرند. برای وسایل آشپزخانه مثل یخچال و اجاق‌گاز و ماشین لباسشویی و همین‌طور برای چیدن مبلمان در پذیرایی این روش مناسبی است.

در زندگی بحران‌های زیادی وجود دارد و شاید به‌همین‌دلیل باشد که متأهل‌شدن خیلی سریع زاویه دید انسان را وسیع می‌کند و او هر روز تجربه‌های بیشتری می‌آموزد. بی‌شک اسباب‌کشی یک بحران بزرگ در زندگی است که میزان علاقه و احترام شما را نسبت به همسر و سایر اعضای خانواده می‌سنجد. حواستان باشد این مرحله از زندگی را با دقت و آرامش سپری کنید و تأکید می‌کنم که خانواده‌های زیادی مثل شما هستند.

نگذارید مسائل پیش‌پاافتاده‌ای مثل چند تکه خرده‌ریز، رابطه شما و همسرتان را زیر سؤال ببرد. بحران‌ها هرچقدر هم که اسمشان بحران باشد، اما پلی هستند برای رسیدن به اعتماد و امید.

موفق باشید

بقلم طهورا ابیان
منتشر شده در مهرخانه 

سه شهید صدیق
صدیق از ماده “صدق” و به معنای بسیار راستگو است و صدیق کسی است که به بالاترین وجهی حرفش و عملش با هم تناسب دارد. حضرت ادریس و بانو مریم علیهماالسلام از کسانی هستند که قرآن برایشان نام “صدیق” را به کار برده است. با این حال افراد صدیق دیگری نیز در طول تاریخ وجود داشته اند.
از حضرت رسول صلی الله علیه و آله منقول است: «صدیقها سه نفرند: علی بن ابی طالب، حبیب نجار و مومن آل فرعون.»(1)
درباره شخصیت و ویژگیهای مولا امیرالمومنین علیه السلام سخن فراوان است که مناسب است در نوشته های دیگر به آن پرداخته شود. حبیب نجار هم همان کسی است که به رسولان ایمان آورد و همانطور که در سوره یاسین آمده، مردم ناباور دوران خود را به ایمان سفارش کرد و در این راه کشته شد. حبیب نجار به مومن صاحب یاسین (یا مومن آل یاسین) نیز شهرت دارد.
سومین نفر از این جمع، مومن آل فرعون است که زندگی او با زندگی جناب زهیر بن قین، از یاران امام حسین علیه السلام در کربلا شباهت دارد.
مومن آل فرعون که بود؟
آیا می دانید که خدا او را از چه چیز محافظت کرد؟ از اینکه در دینش دچار خرابی شود. به عبارت دیگر او با ایمان کامل از دنیا رفت و کارهای فرعونیان هیچ لطمه ای به ایمانش نزد
قرآن نامی از او نبرده است اما فرموده که از آل فرعون بوده ولی به موسی علیه السلام ایمان آورده بود، اما شرایط حکومت فرعون آن قدر رعب آور بوده که او نمی توانست درباره ایمان خودش با مردم سخنی بگوید. در روایات او را با نام “حزقیل” معرفی کرده اند. جالب و مهم آنکه از آل فرعون بوده و از نسل بنی اسرائیل نبوده، با این حال وقتی به حقانیت حضرت موسی علیه السلام پی برد به او ایمان آورد.
او همچنان با ایمان پنهانی خود زندگی می کرد تا اینکه فرعون و هامان و قارون که نمی خواستند به موسی علیه السلام ایمان بیاورند نقشه کشیدند که فرزندان ذکور بنی اسرائیل را بکشند. فرعون گفت: بگذارید موسی را بکشم که دارد در دین شما خرابکاری می کند!
در اینجا بود که او سکوت خود را شکست. گفته های این شخص مومن را قرآن در حدود سه صفحه بازگو کرده است.(2) از این جمله ها ایمان او معلوم شد و دیگر امکان نداشت که ایمان خود را کتمان کند.

صفحات: 1· 2

در این نوشته می خواهیم درباره شهیدان گمنامی سخن بگوییم که در شهادت مانند سایر شهدا هستند با این تفاوت که نام آنها را نمی دانیم. در اینجا می خواهیم به کمک قرآن درباره کشتگان راه حق سخن بگوییم که نام و نشان آنها برای ما در تاریخ به جای نمانده است.
قرآن و مسأله شهادت
قرآن کریم در آیات خود درباره کشتگان راه خدا و ارزش والای آنها سخن گفته است و شاید از جهت آنکه آنان در لحظه مرگ به دیدار معبود می روند و حقایق عالم را مشاهده می کنند به آنها نام شهید داده شده است. قرآن نام یا ویژگی برخی از کشتگان راه خدا را برده است، مثلا همسر فرعون، مومن آل فرعون، مومن سوره یاسین کسانی هستند که گرچه نام آنها را نبرده است، توضیحاتی درباره سرگذشت آنها بیان فرموده است. در عین حال قرآن درباره شهدای گمنام نیز سخن گفته است.
شهادت شهید مهمتر از نام شهید
از آنجا که قرآن کتاب هدایت است در می یابیم که ذکر نام همه این شهدا هرگز لازم نبوده است و “گمنام بودن” خودش صفتی ستودنی در کتاب الهی می باشد. حتی در مواردی که نام برخی از این شهداء برای ما معلوم است، قرآن از ذکر نامشان خودداری کرده است و این امر می تواند نشانگر این حکمت باشد که شهادت شهید مهمتر از نام شهید است.

صفحات: 1· 2

یعنی کشته های ما در جنگ بدر بلند شوند، ببینند که ما با کشنده هاشان چه کار کردیم! پسر پیغمبر را به عنوان خارجی یعنی خروج کننده بر امام عادل -که آن امام عادل، یزیدبن معاویه بود!- معرفی کردند و هر چه دلشان خواست انجام دادند و گفتند و مردم هم باور کردند و ساکت ماندند! باید دید بر سر جامعه اسلامی چه آمده است که اینگونه همه چیز زیر و رو می شود.
قرآن كریم یك اصل كلى دارد و آن این است كه همه چیز به مشیت الهى است، هیچ چیزى در عالم واقع نمى شود مگر به مشیت الهى -2-. اما سوال اینجاست که این مشیت و خواست الهى چه قانون و ضابطه ای دارد؟ مسلما حکمت الهی ایجاب می کند که اراده و مشیت خداوند بی دلیل و گزاف به هیچ امری تعلق نگیرد ولی آیا آن قوانین و ضوابط برای ما قابل فهم است؟ پاسخ این است که بله. خود قرآن در آیاتی دیگر برخی از سنن و قوانین مشیت الهی را توضیح داده است. خداوند متعال در سوره رعد می فرماید: انَّ اللَّهَ لایغَیِّر ما بِقَوْمٍ حَتّى یغَیِّروا ما بِانْفسِهِمْ،-3- یعنی خداوند نعمتى را كه بر قومى عنایت مى فرماید از آنها نمى گیرد مگر آنكه قبلًا مردم خودشان را عوض كرده باشند یعنى خودشان را از قابلیت و صلاحیت این نعمت انداخته باشند، آن وقت است كه خدا نعمتش را سلب مى كند؛ بنابراین اینكه گفته می شود هر چیزى به مشیت الهى است بدین معنی نیست كه “هیچ چیزى شرط هیچ چیزى نیست"! خداوندی كه همه چیز به مشیت و خواست و اراده او محقق میشود، براى عالم، قانون و قاعده قرار داده است. نظام حاکم بر جهان را، نظام اسباب و مسبَّبات و شرط و مشروط قرار داده است.
سرآغاز همه ی این انحرافات، خواص بودند یعنی كسانی كه به خاطر امتیازاتی همانند سبقت در پذیرش اسلام، هجرت قبل از فتح مكه، شركت در جنگ های صدر اسلام مانند بدر و ا حد، قرابت با پیامبر خدا و امثال آن در میان جامعة اسلامی نفوذ داشتند

صفحات: 1· 2

عجیب است که مخاطب این سخنان فرزندان کسانی هستند که در آن سالهای سخت رسالت، همراه پیامبر ص بودند و در رکاب ایشان بر علیه کفار شمشیر به دست می گرفتند و تا پای جان می جنگیدند. اما هم اکنون، سیوف این جماعت، تشنه به خون فرزند همان پیامبر صلی الله علیه و آله شده است! این تعبیرات تکان دهنده حضرت ابی عبدالله الحسین علیه السلام خطاب به لشکریان عمر سعد، نشان دهنده عمق فاجعه ای است که در کمتر از پنجاه سال بر سر امت اسلامی آمده است. امتی که در آن، حقیقت دین تحریف شده و از اسلام جز پوستینی باقی نمانده است. جاهلیتی نو و به مراتب خطرناک تر از جاهلیت زمان پیامبر صلی الله علیه و آله سرتاسر جامعه را فرا گرفته است و خطرناک تر به این دلیل که در زیر نقاب دینداری ظهور نموده است. در بخش اول مقاله تلاش نمودیم با ارائه یک سیر کلی از تحولات و انحرافات بعد از رحلت نبی اکرم صلی الله علیه و آله به ریشه یابی این فاجعه و بلای سهمگین بپردازیم. در این بخش، برآنیم تا با کنکاش و بررسی گسترده تر شواهد تاریخی و روایات، پرده از علل اصلی انحراف جامعه اسلامی در عصر امام حسین علیه السلام برداریم.
جریانی را كه پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله به وجود آورده بود قهراً روحی و حقیقتی داشت و در عین
شما بودید كه جامعه را به اینجا کشاندید! شما باید در مقابل معاویه می ایستادید!. نهایت امر این بود که شما را می کشت! وقتی که پای اسلام در میان است باید ایستاد و مقاومت کرد به خصوص اگر چشم مردم هم به شما باشد و در جامعه پیرامونی خود اسم و رسم و اعتبار و نفوذی داشته باشید.
اینكه دارای روحی و حقیقتی و باطنی بود، ظاهری و شعارهایی و پوسته ای هم داشت؛ هم هسته و باطن داشت و هم پوسته و ظاهر. تاریخ و طبیعت و تجربه ی بشری نشان می دهد كه هرگاه یك جریان صحیح و مفید و خدمتگزاری برای بشر به وجود می آید وقتی دشمن می بیند از مواجهه و رو در روی آن قرار گرفتن نتیجه ای نمی برد به فكر این می افتد كه به آن ملحق بشود و خودش را در همان جریان قرار بدهد. ولی در این جریان، پوسته را حفظ می كند و هسته را كه در درون قرار دارد، خالی می كند و می خورد؛ ظاهر را نگه می دارد و باطن را تغییر می دهد به طوری كه اكثریت قریب به اتفاق مردم احساس نمی كنند كه آن حقیقت از دستشان رفته است چون پوسته و ظاهر آن محفوظ است. ولی پوسته را هسته نگه می دارد، حیات پوست به هسته ی آن است و ظاهر را باطن نگه می دارد لذا پس از آنکه باطن و هسته آن حقیقت به کلی از بین رفت، ظاهر و پوسته، مدتی دوام می آورد ولی بعد از مدتی ظاهر هم خود به خود از میان می رود.

صفحات: 1· 2