أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّرَاتٍ فِي جَوِّ السَّمَاءِ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا اللَّـهُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ( نحل - ۷۹)

بزرگان برای یقین سه درجه قائل شده اند: علم الیقین/ عین الیقین/ حق الیقین

حضرت عُزَیر علیه السلام وقتی به آن روستای خراب شده میرسند به خدا عرض میکنند چطور ممکن است اینها مبعوث شوند؟ که جناب خدا هم نه گذاشت و نه برداشت این بنده خدا و الاغ مبارکشان را به مدت ۱۰۰سال کشتاند و بعد زنده کرد. و فرمود حالا فهمیدی چه جوریاس؟

این حضرت با این کار تازه به درجه علم الیقین تشریف بردند.

حضرت خلیل الله علیه التحیه به خدای تبارک عرض کردند: قال رب ارنی تحی الموتی قال الم تومن قال بلی و لکن لیطمئن قلبی. ایشون نگفتن آیا مرده ها زنده میشن یا آیا خدا مرده ها رو زنده میکنه یا چگونه مرده ها زنده میشن یعنی علم الیقین رو داشتند. حرف حضرت این بود که رب من تو چگونه مرده ها را زنده میکنی؟

این حضرت هم در واقع درجه عین الیقین را خواستار بودند که با ادامه داستان بدان نایل شدند.

حال جان حرف حقیر در این قسمت است:

از مولای متقیان سرور جهانیان امیر مومنان علیه آلاف التحیة و السلام پرسیدند شما برتری یا حضرت ابراهیم؟ عرض کردند واضح و مبرهن است که من! گفتند چرا؟ حضرت فرمودند :

اگر همه پرده ها کنار زده شود درجه ای بر یقین من افزوده نمی شود…!!!

تو خود حدیث مفصل خوان ازین مجمل

افاضات:

عدد حروف ابجد اول من آمن بالله  = علی ابن ابیطالب ( دل و جانمان به فدایشان)

حروف عربی از دو دسته ابجد و بینه ساخته شده. مثلا حرف س که سین خوانده می شود به س می گن ابجد به ین میگن بینه.

علی = ع ی ی/ ل ا م/ ی ا  > با حذف ابجدهای آن و حساب بینه (ی ن ا م ا )کلمه ایمان بدست می آید!

به قلم یکی از طلبه ها ( همحار)

موسي بن سيار مي‏گويد: من با حضرت رضا عليه‏السلام همسفر بودم همين که به ديوارهاي شهر طوس نزديک شديم صداي شيون و ناله‏اي را شنيدم دنبال صدا رفتيم که به جنازه‏اي برخورديم در همين حال ديدم مولايم علي بن موسي الرضا عليه‏السلام از مرکب خويش پياده شد چنانکه بره نوزاد خود را به مادر مي‏چسباند خود را به آن جنازه چسبانيد و به من فرمود: اي موسي بن سيار هر که مشايعت کند جنازه‏ي دوستي از دوستان ما را از گناهان خود پاکيزه مي‏شود همانند روزي که از مادر متولد شده است.

همينکه جنازه را نزديک قبر بر زمين نهادند مشاهده کردم که امام عليه‏السلام به طرف مرده راه افتاد و مردم را کنار زد تا خود را به جنازه رسانيد دست مبارک را بر سينه‏ي او نهاد و فرمود: فلان فرزند فلان ترا به بهشت مژده باد. بعد از اين ديگر وحشت و ترسي براي تو نيست! عرض کردم فدايت شوم آيا شما اين مرده را مي‏شناسي و حال آنکه تا کنون از اين سرزمين گذر نکرده‏ايد؟

امام عليه‏السلام فرمود: اي موسي: «أما علمت انا معاشر الأئمة تعرض علينا اعمال شعتنا صباحا و مساء فما کان من التقصير في أعمالهم سألنا الله تعالي الصفح لصاحبه و ما کان من العلو سألنا الله الشکر لصاحبه».

آيا نمي‏داني که اعمال و رفتار شيعيان ما در هر صبح و شام بر ما گروه امامان عرضه مي‏شود. اگر تقصيري در رفتار آنها ديديم از خداوند مي‏خواهيم که از سر تقصير ايشان درگذرد و اگر کار خوب از آنها مشاهده کرديم از خداوند مي‏خواهيم که به آنها جزاي خير دهد و خدا را سپاس مي‏گذاريم.

به قلم یک طلبه

خبر از تریبون صدا و سیمای جمهوری اسلامی در گوشم می پیچد : “روئل مارک گرچت” کارشناس سابق بخش خاورمیانه در سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و عضو بنیاد «دفاع از دموکراسی‌ها» گفت: سپاه پاسداران ایران را نمی‌توان مرعوب کرد مگر اینکه اعضای آن را بکشیم.این مقام آمریکایی به صراحت به نام “سردار قاسم سلیمانی” فرمانده سپاه قدس ایران اشاره و تصریح کرد:"وی را باید بکشیم".

سردار که نه … سرلشکر قاسم سلیمانی که در بهمن ماه سال 89 درجه سرلشکری اش را از طرف فرمانده کل قوا امام خامنه ای دریافت کرد از اواخر دهه 70 به عنوان فرمانده سپاه قدس مشغول خدمت به نظام جمهوری اسلامی ایران است.

سرلشکر سلیمانی این روزها سند افتخار و غرور ملی ایرانیان شده است وقتی که دشمن را مجبور میکند لب به اعتراف بگشاید و از او بگوید و پرده از چنین نعمتی که ما داریم و از وجودش بی خبریم برکشد.

چند ماه قبل روزنامه انگلیسی گاردین درباره ژنرال می نویسد: حتي كساني كه سليماني را دوست ندارند، او را فردي با هوش مي دانند. بسياري از مقامات آمريكا كه اين چند ساله را صرف متوقف كردن كار افراد وفادار به سليماني كرده‌اند، مي‌گويند مايل هستند او را ببينند و معتقدند كه مبهوت كارهاي او شده‌اند. يكي از مقامات بلندپايه ارتش آمريكا دراين باره مي‌گويد: من خيلي ساده از او خواهم پرسيد كه از ما چه مي‌خواهد؟

ژنرال این روزها آرام دل امام خامنه ای نیز هست … آقا این روزها تنها نیست ، عماری چون حاج قاسم دارد که تمام افکار دشمن را به خود مشغول کرده و خاری شده برای چشم هایشان …

دشمن بداند که فالله خیر حافظا و هو ارحم الراحمین

+ آدم ناخود آگاه هوس می کند وان یکادی بدرقه راه حاج قاسم بکند … به امید کوری چشم دشمنانش

+ خدا برای رهبرمان چنین عمارهایی را نگه دارد

+ نمی دانم چه حکمتی بود که این مطلب را سه بار نوشتم و هر بار مابین مطلب سیستم restart کرد و من مجبور شدم دوباره از نو بنویسم و هربار با عشق بیشتری مطلب را نگاشتم!

به قلم یکی از طلاب (ز-هدایتی)