همش سفارشمان می کند که «کل» را ببینیم؛

برای تربیت

می گوید “جزئیات را باید رها کرد. کار سخت کُن اند و گره می اندازند به مسیر حرکت"؛

استدلال می کند که : “از حضرت زهرا سلام الله؛ از جزئیات زندگی شان خیلی کم گفته اند، گشته ام و فقط کل پیدا کرده ام".

نمی دانم چقدر استدلالش درست است ولی مادر که شدم خیلی دلم می خواست از حضرتش از جزئیات روش و سیره شان خیلی بدانم . کمی گشتم و بی نصیب!

حالا این نگاه ِ مبتنی بر کل چه حس خوبی می دهد برای مسیرشان!

گرچه دورم و پای سخت در گل است!

به قلم س. مسیر

خواستم خانه تکانی را شروع کنم که دیدم همه جا را تازه تکانده ایم!

اجاره نشینی فقط یک حسن داشته باشد، همین خانه تکانی است!

البته خوب همراهش خانه شکانی و خانه چپانی و … هم هست!

ماند این ریزه کاریها که دست مبارکمان اعتصاب کرد و دست تنها شدیم به معنای واقعی کلمه!

به هر جای خانه دست می زنم یاد یکی می افتم و تا انتهای آن کار دعای خیرو گاهی فاتحه…

کتابخانه که مرا یاد باباجون می اندازد. معلمی با 53 سال سابقه تدریس! کتاب از دستش نمی افتاد. تا مرا میدید می گفت: بابا بیا جلو! این کتاب را خوانده ای؟ بخوانش!

صدای قرآن صبحش هنوز در گوشم می پیچد. حافظ قرآن بود اما رو نمی کرد. خدا بیامرزدش.

شستن گلهای مصنوعی را مامان بزرگ خدا بیامرز یادم داد.

مامان چقدر روی در و دیوار ها و چارچوب ها حساس بود. کلید و پریز ها را با دقت تمیز کن! جای دست رویش نماند!

کلا مامان آدم خیلی تمیزی بود! من اصلا به او نرفتم. بیشتر از این نمی گویم چون همه چیزم را مرهون مامانم. هر کاری که می کنم یاد او می افتم.

گرفتن موهای روی موکت و قالی را از خانم هاشمی، همسایه طبقه بالایی یاد گرفتم.

با خاله کوچیکه شیشه ها را پاک می کردیم.

و …

خانه تکانی پر از خاطره شیرین و نوستالژی های زیباست. به اسفند ماهش معتقد نیستم ولی همین که اینقدر حال مرا جا می آرود، دلیل خوبی است برای اسفند انجام دادنش.

————————

پ ن1: خداوندا رحمت خود را شامل حال تمام کسانی کن که چیزی به من آموختند. چه کوچک چه بزرگ! چه از سر دوستی یا دشمنی! چه در دنیا حاضر چه به دیار باقی شتافته.

ر.مشق عشق

-سلام قولا من رب رحیم (یس/۵۸)
«از جانب پروردگار [ی] مهربان [به آنان] سلام گفته می شود»

این ندای روح افزا و نشاط بخش و مملو از مهر و محبت خدا، چنان روح انسان را در خود غرق می کند و به او لذت، شادی و معنویت می بخشد، که به هیچ نعمتی برابر نیست، آری شنیدن ندای محبوب، ندایی آمیخته با محبت و آکنده از لطف سر تا پای بهشتیان را غرق سرور می کند، که یک لحظه آن برتمام دنیا و آنچه در آن است برتری دارد. از پیامبراکرم صلی الله علیه و آله روایت شده: «درهمان حال که بهشتیان غرق در نعمت های بهشتی هستند نوری بر بالای سرایشان آشکار می شود؛ نور لطف خداوند که برآنها پرتو افکنده است. پس ندایی بر می خیزد که «سلام بر شما ای بهشتیان» نظرلطف خداوند چنان بهشتیان را مجذوب می کند که از همه چیز او غافل می شوند، و همه نعمت های بهشتی را درآن حال به دست فراموشی می سپارند.

۲- سلام علی نوح فی العالمین (صافات/۷۹)

«درود برنوح در میان جهانیان»
چه افتخاری ازاین برتر و بالاتر که خداوند بر حضرت نوح علیه السلام، سلام می فرستد، سلامی که در میان جهان و جهانیان باقی می ماند و تا دامنه قیامت گسترده می شود، سلام خدا توأم با ثناء جمیل و ذکر خیر بندگانش در قرآن کریم؛ کمتر سلامی به این گستردگی و وسعت درباره کسی دیده می شود، به خصوص اینکه لفظ «العالمین» معنای وسیعی دارد که نه تنها همه انسان ها، بلکه عوالم فرشتگان و ملکوتیان را نیز در بر می گیرد.

۳- سلام علی ابراهیم (صافات/۱۰۹)

«درود برابراهیم»
درآیات پیش ازاین آیه، به چگونگی بشارت دادن فرزندی بردبار و پراستقامت بر حضرت ابراهیم، و جریان دستور ذبح اسماعیل – فرزندایشان- و تسلیم بودن هر دوی آنها براین امر به میان آمده است که پس از یادآوری این قضایا، خداوند می فرماید: سلام برابراهیم [آن بنده مخلص و پاک باد.]

۴- سلام علی موسی و هارون (صافات/۱۴۰)

«درود برموسی و هارون»
در آیات پیش ازاین آیه، خداوند ضمن آیاتی، جریانات حضرت موسی و هارون را نقل می فرماید:
- ما این دو برادر و قوم آنها را از اندوه بزرگ رهایی بخشیدیم. (صافات / ۱۱۵)
- ما آنها را یاری کردیم تا آنها بر دشمنان نیرومند خود پیروزشدند. (صافات /۱۱۶)
- ما به آن دو، کتاب آشکار دادیم. (صافات/۱۱۷)
- ما آن دو را به راه راست هدایت نمودیم. (صافات/۱۱۸)
- ما ذکرو یاد خیرآنها را در اقوام بعد باقی و برقرار ساختیم. (صافات/۱۱۹)
و بعد از یادآوری موارد فوق خداوند بر آن دو سلام می رساند.
سلامی از ناحیه پروردگار بزرگ و مهربان.
سلامی که رمز سلامت در دین و ایمان در اعتقاد و مکتب، و در خط و مذهب است.
- سلامی که بیانگر نجات و امنیت از مجازات و عذاب این جهان و آن جهان است.

۵- سلام علی آل یاسین (صافات/۱۳۰)

«درود بر پیروان الیاس»
خداوند می فرماید: ما نام نیک الیاس را در میان امت های بعد جاودان کردیم (صافات/۱۲۹)
امت های دیگر، زحمات این انبیاء بزرگ (الیاس و سلاله او) را که در پاسداری خط توحید، و آبیاری بذرایمان منتهای تلاش و کوشش را به عمل آوردند، هرگز فراموش نخواهند کرد و تا دنیا برقرار است یاد و مکتب این بزرگ مردان فداکار زنده و جاویدان است.
تعبیر به «ال یاسین» به جای «الیاس» یا به خاطراین است که ال یاسین لغتی در واژه الیاس بوده و هر دو به یک معنی است و یا اشاره به الیاس و پیروان او است که به صورت جمعی آمده است.

۶- سلام علیکم طبتم فادخلوها خالدین (زمر/۷۳)

«… سلام برشما، خوش آمدید، در آن درآیید [و] جاودانه [بمانید.]
در این آیه، خداوند می فرماید که بهشتیان وقتی به بهشت می رسند، در حالی که درهای آن گشوده شده است، در این هنگام نگهبانان بهشت، آن ملائک رحمت به آنها می گویند: سلام بر شما، گوارا باد این نعمت ها بر شما، داخل بهشت شوید و جاودانه بمانید.

۷- سلام هی حتی مطلع الفجر (قدر/۵)

«[آن شب] تا دم صبح، صلح و سلام است.» این آیه، در توصیف شب قدراست. آن شبی است که قرآن در آن نازل شده و عبادت و احیاء آن معادل هزارماه است، خیرات و برکات الهی در آن شب نازل می شود و رحمت خاص الهی شامل بندگان می گردد و فرشتگان و روح در آن شب نازل می گردند.

ب:هفت سین محمدی صلی الله علیه و آله

۱- السعید من اختارباقیه یدوم نعیمها علی فانیه لا ینفد عذابها و قدم لما یقدم علیه مما هو فی یدیه قبل این یخلفه لمن یسعد بانفاقه و قد شقی هو بجمعه اعلام الدین، ۳۴۵
سعادتمند و خوشبخت کسی است که سرای باقی را که نعمتش پایداراست به سرای فانی که عذابش بی پایان است برگزیند و از آنچه در اختیاردارد برای سرایی که بدانجا خواهد رفت پیش فرستد قبل ازآنکه آنها را برای کسی گذارد که وی با انفاق آن خوشبخت شود ولی خود او با گرد آوردن آن بدبخت شده باشد.
۲- السخی قریب من الله، قریب من الناس، قریب من الجنه، بحارالانوار، ج ۷۳
سخاوتمند و بخشنده، هم به خداوند و هم به مردم و هم به بهشت نزدیک است.
۳- السوال نصف العلم. کنزل العمال
سئوال کردن و پرسشگری نیمی از دانایی است.
۴- السوق دار سهو و غفله فمن سبح فیها تسبیحه کتب الله له بها الف الف حسنه کنزل العمال
بازار سرای فراموشی و غفلت است لذا هر که درآنجا خدا را یک بار تسبیح گوید خداوند برایش هزار هزارحسنه می نویسد.
۵- ساب المومن کالمشرف علی الهلکه کنز العمال
کسی که به مومنان ناسزا و دشنام می دهد، همچون کسی است که در معرض هلاکت است.
۶- سموا اولادکم اسماء الانبیاء مکارم الاخلاق، ص ۴۷۴
فرزندان تان را به نام انبیا بنامید
۷- سید القوم فی السفرخادمهم فمن سبقهم بخدمه لم یسبقوه بعمل الا الشهاده کنز العمال
سرورمردم در سفر کسی است که به آنان خدمت می کند پس هر که در خدمت به همسفران خود برآنان پیشی گیرد هیچ کارشان به پای ارزش او نمی رسد مگر شهادت.
کوچه ما