الان همه وجودم سراسر شور و شعف و افتخاره. می خوام این حس زیبا رو با شما شریک بشم.

زیباترین جملات امام خامنه ای رو بخونید و عشق کنید و به خودتون ببالید از داشتن چنین رهبری

فقط خدا کنه که ما ناسپاسی داشتن چنین نعمتی رو نکنیم. اما ان شالله حتی اگر از کشته هایمان، پشته ها بسازند، فرزندانمان هرگز در کتاب تاریخ خود نخواهند خواند که خامنه ای تنها ماند!

لینک صوتی

لینک متنی (ولی گوش دادنش یه چیز دیگس. به نظرم هر دو رو با هم باز کنید)
ر.مشق عشق

معمولا حاج آقا پناهیان ، این خاطره را در منبر هایش زیاد نقل می کند :

زمان جنگ ، از صلیب سرخ آمده بودند گزارش تهیه کنند از زندان های عراق ! چند بار از سید علی اکبر ابوترابی می پرسند :شما اینجا شکنجه می شوید؟ اما سید سوالشان را بی پاسخ می گذارد. سپس فرمانده بعثی او را صدا می کند و می پرسد : تو که از ما نمی‌ترسی، بیشترین کتک را از ما خورده‌ای، چرا نگفتی؟ مرحوم ابوترابی می گوید : ما دو مؤمن هستیم شکایت را پیش کافر نمی‌بریم…

کافی ست کمی به زمان انتخابات نزدیک شویم … خیلی از سیاستمداران ما حاضرند برای صندلی سبز بهارستان جان هم بدهند آبرو بردن این و آن که سهل است … می رسد به جایی که یک دفعه می بینی شام خوردن شب قبل طرف مقابل را هم زیر سوال می برند … غافل از اینکه دشمنان ما و یا به زبان حاج آقا ابوترابی همان کافران ، چشمشان به مومنان است و ته دلشان قند آب می کنند که این مومن ، آن یکی را متهم به دروغ می کند ، آن یکی این را متهم به حیف و میل بیت المال …

خلاصه اینکه جایت خالیست این روزها سید آزادگان …

پس نوشت:

شادی روحشون فاتحه فراموش نشه

+ یه نکته بگم درباره جنجالی که بعد از پخش نشدن قلاده های طلا تو دانشگاه تهران به وجود اومد … اون قدری که این مسئله رو بزرگش کردن و فرهاد رهبر رو به شکل یه آدم معاند نشون دادنم نبود … دکتر رهبر کلا آدم خوبیه … با بچه مذهبیام مشکلی نداره … به هر حال صلاح دونسته که با حق رایی که تو شورای فرهنگی داره نمایش این فیلم رو کنسل کنه … خیلی داره این روزا در حقش ظلم میشه … اونایی هم که دهنشون رو باز میکنن هر چیزی رو به این بنده خدا نسبت میدن یه کم بد نیست به قیامتم فک کنن!

+ اینقدر هنرنمایی های صدا وسیمامون زیاده که نمیذارن یه مدت بگذره و ما تو این وب یادی ازشون نکنیم! تحویل بگیرید (+)

+ به مرحله ای رسیدم که خبرهای انتخاباتی رو که می بینم نمیخونم ، رد میشم … از بس که افراد توی صحبتاشون راجع به همه حرف میزنن جز خودشون و برنامه هاشون!

ز.هدایتی

پایتخت نشین ها را اگر بخواهیم شکنجه کنیم باید بفرستیمشان به روستا ! آن هم روستاهایی که نه آب دارندو نه برق و باید خودشان هم نان بپزند !
هر چقدر هم که بعضی ها در طول روز غر میزنند که قیمت نان گران شده است اما من نمی دانم چرا همچنان اسراف در مصرف نان به وفور دیده می شود !
چرا ما نمی خواهیم یاد بگیریم هر چیزی را به اندازه بخریم !؟
چه اشکالی دارد هر روز ده دقیقه در صف نانوایی بایستیم ولی در عوض هم نان تازه بخوریم هم اسراف نان در منزلمان کم شود ! مثلا همین نان بربری که تازه اش خیلی خوشمزه است اگر دو ساعت بماند می شود مثل لاستیک و نمی شود خوردش ! آن وقت با این وجود گاهی بعضی از ما بیش از میزان مصرف نان می خریم و بعد هم در کمال بی خیالی نان های بیات شده ی باقیمانده را دور می ریزیم !
یا نکته جالبتر اینکه خانم های ما مدیریت مواد غذایی مانده شده یا بیات شده را ندارند !!!
چرا یک خانم خانه دار باید نان های بیات را در کنار سایر آشغال ها دور بریزد ؟؟؟
با توجه به آغاز فصل سرما و اینکه پرنده های بسیاری ممکن است گرسنه بمانند کار پسندیده ای است که نان های بیات یا خشک شده را در ظرف آبی خیس کنیم و در گوشه ای از پشت بام یا حیاط یا بالکن بگذاریم تا قوت پرنده ها شود . باور کنید این کار عین خیرات و باقیات صالحات است .
گاهی که یاد زحمات طاقت فرسای زنان روستا برای نان درست کردن می افتم  از رفاهی که دارم و قدرش را نمیدانم و درست از آن استفاده نمیکنم احساس عذاب وجدان می کنم .



زنان روستایی ناچارند یک روز در میان  نان بپزند . آن هم نه به راحتی . از تهیه آرد و حمل گونی های سنگین آرد که بگذریم تازه کار اصلی شروع می شود .
خمیر درست کردن و مراقبت از خمیر تا آماده پختن شود و بعد هم آتش درست کردن در تنورهای گِلی و فرو بردن دست هایشان در تنور برای نان پختن . به همه ی این سختی ها اضافه کنید در تابستان ها گرمای هوا را و کار کردن در کنار یک تنور آتش و در زمستان ها سختی روشن کردن آتش را به وسیله هیزم های خیس و مراقب بودن اینکه آتش توسط باد و باران خاموش نشود .
نه فقط  در مورد نان ٬ بلکه اگر دقیق به زندگیمان نگاه کنیم موارد زیادی هست که با یک مدیریت کوچک می توان از اسرافشان جلوگیری کرد .
یکی از برکت های جهادی این است که آدم قدر نان را بیشتر از قبل خواهد دانست !

مهتاب ابیان

توی مشکلات دنیایی اگر خدا رو داشته باشی

مشکلاتت هر چقدر هم سخت باشه می تونی تحمل کنی

و حتی می تونی از مشکلاتت لذت هم ببری!!!

اما امان از اون روز که خدا رو نداشته باشی یا خودش

رو ازت بگیره… دیگه اگر توی این شرایطِ بی خدایی یا

دوری، مشکلات دنیایی هم داشته باشی به راحتی از

پا درمیای…

هیچ دردی به اندازه این درد سنگین و طافت فرسا نیست..

در این شرایط نه دنیا می خوای، نه آخرت، فقط می خوای که او

توبه کنه و برگرده….

و تا او توبه نکنه، تو نمی تونی توبه کنی (ثم تاب علیهم لیتوبوا)

صبر بر هر چیزی شدنیست الا درد دوست…

اینجاست که مثل غریقی که به هر چیزی چنگ می زنه تا غرق نشه

دست و پا می زنی که از دستش ندی… اینجا می فهمی که باید

«رجاء» رو هم از خودش بخوای «و لا تقطع من فضلک رجائی»

حس می کنم در این شرایط یکی از چیزایی که می شه بهش چنگ

زد «مادر» هست.

«کربلا تربت می‌سازد و همه ابدان شيعيان را تربت می‌کند. از عطش، آب بدن خشک می‌شود و تشنه دنيا و آخرت می‌شود. هم تشنه آب ظاهری می‌شود و هم تشنه معنوی. تشنگی، آب بدن را می‌کشد و کم می‌کند و آن را خشک و خاک و تربت می‌کند. کسی که تشنه کربلا شد، بدنش سرانجام تربت می‌شود؛ همين بدن ظاهری، حتی اگر نمرده باشد.»

حاج اسماعیل دولابی

پ.ن:

- یه خدا و یه جهان و یه خیابون که بین الحرمینه

دو تاگنبد دو تا مرقد که برای ابالفضل و حسینه

لک لبیک…لک لبیک…لک لبیک…حسین عزیز زهرا

-دلم میخواد مشامم پر از بوی سیب بشه!… اللهم الرزقنا قبر شش گوشه…