می گویند اولین قهرمان کودکان، پدر هایشان هستند و همان ها می گویند وقتی کودک بزرگ تر می شود و می فهمد و می یابد، پدر دیگر برایش قهرمان نیست یا بین قهرمان های شناخته شده دیگر نام آوری ش چنگی به دل نمی زند.

اما خدا را شکر!

پدرم برای من همیشه قهرمان بوده و هست. خدا را شکر که این مردِ قوی گفتار ِ درست ایمان، همیشه اعجاب مرا برانگیخته و دلِ مرا قرص کرده است.

باید بگویم، ایمانم را از او دارم و شیوه فکر کردنم را و اینکه از هیچ کس نخواهم جز خدا، را او به من آموخته است.

تنش هیچ گاه به ناز طبیبان نیازمند مباشد و همچنین وجودش آزرده گزند که امید و تکیه گاه قبیله ای است مردِ نازنین تمام روز های من.

پی نوشت:

خدا صبر بدهد به فرزندان شهدا …
بقلم کیمیا