سلسله سفرنامه حج به قلم خانم سادات فاطمی به مناسبت دهه اول ذیحجه 

در سفر حج،ما دو بار رفتیم مسجد شیعیان.یک بار با کاروان در شب دوم محرم،شب جمعه.
دفعه ی بعد خودمان یک ون گرفتیم و درنماز جمعه ی شیعیان مدینه شرکت کردیم ( نماز جمعه ای که خطبه ی دوم آن حدود هفت هشت دقیقه بود،و کوتاه در مورد حوادث یمن گفت) آن روز عزاداری و سینه زنی مفصلی کردند.یک نعمت بزرگی بود برای ما که آن همه بغض خورده ی پشت بقیع در دل داشتیم.با یک سوزی میگفتند ابد والله یا زهراء ما ننسی حسیناه. ….
الحمدلله که ما به راحتی عزاداری میکنیم،در آرامش سینه می زنیم،بدون ترس ( از هجوم وحشیانه ی شرطه ها ) گریه می کنیم، ….
بعد هم ناهار ،که مهمان سفره ی پر نعمت امام غریبمان،امام حسن مجتبی بودبم.شیعیانی که در مدینه خودشان به سختی زندگی می کنند،با سخاوت زیاد از ما پذیرایی کردند.
ظرف ای که مشاهده می کنید پر از غذا بود :) و هرکدامش برای دو نفر.برای ما که زیاد بودیم و پنج نفری خوردیم.بی اغراق فوق العاده خوش مزه بود :) . وقتی با چشمان متعجب ما مواجه شدند،برای ما قاشق یکبار مصرف آوردند،آقایون همراه ما که با دست خورده بودند :ی
انشاءالله،مشرف شدید،مسجد شیعیان را حتما بروید.برویم تا ( با همه ی غر ها ، انتقادها ، عصبانیت ها !! ،ناراحتی هایی ) که شاید از کشورمان و … ،داشته باشیم،باز خدا رو شکر کنیم که شیعه هستیم و برای ابراز محبت به اهل بیت ، آزادیم .در امنیت کامل.

پ.ن : وقتی می خواهید وارد روضه ی منوره بشوید،یک فضایی است که با چتر پوشیده می شود،رو به گنبد خضراء که بایستید،یک کتیبه هایی می بینید سبز مانند ( از زمان عثمانی ها بوده،عثمانی ها اهل تسنن بودند) متبرک به اسماء چهارده معصوم ما ،و بعضی از یارانشان. زیباست :)
.
#یا_حسن_مجتبی
#یاد_داشتهای_من_از_حج_تمتع_94
#لعنت_بر_آل_سعود_بی_کفایت