ماه ذی‌القعده اوّلین ماه از ماه‌های حرام است که خداوند در قرآن مجید از این ماه‌ها یاد کرده است. سیّد بن طاووس در روایتى نقل کرده‌اند که ماه ذی‌القعده بهترین زمان اجابت دعا است.

رسول خدا (صلوات الله علیه و آله) برای روزهای یکشنبه این ماه نمازى با فضیلت ذکر فرموده‌اند که هر کسی آن را بجا آورد؛ توبه‌اش مقبول و گناهش آمرزیده شود، این فرد با ایمان بمیرد و قبرش گشاده و نورانى خواهد شد، والدینش از او راضى و مغفرت شامل حال والدین او و فرزندانش می‌شود.
کسی که این نماز را بجا آورد رزق و روزی‌اش وسیع خواهد شد و ملک الموت در وقت مردن با او مدارا می‌کند.

نماز مخصوص روزهای یکشنبه ماه ذی‌القعده
کیفیت این نماز بدین صورت است که در روز یکشنبه غسل کند وضو بگیرد و چهار رکعت نماز گذارد؛ در هر رکعت یک مرتبه حمد، سه مرتبه سوره توحید و هر یک از مُعَوَّذَتَیْن را یک مرتبه بخواند. پس از سلام نماز هفتاد مرتبه استغفار کند و استغفار را به ذکر شریف «لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ» ختم کند. سپس بگوید: «یا عَزیزُ یا غَفّارُ، اغْفِرْ لى ذُنُوبى وَ ذُنُوبَ جَمیعِ المُؤمِنینَ وَالْمُؤمِناتِ فَاِنَّهُ لا یَغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ»
اى نیرومند اى بسیار آمرزنده، گناهانم را بیامرز و گناهان همه مردان مؤمن و زنان با ایمان را. به راستی که کسى جز تو را گناهان نیامرزد.