شما در این چند روزى که به ماه رمضان مانده، به فکر باشید، خود را اصلاح کرده، توجه به حق تعالى پیدا نمایید. از کردار و رفتار ناشایسته خود، استغفار کنید! اگر خداى نخواسته، گناهى مرتکب شده‌‏اید، قبل از ورود به ماه مبارک رمضان، توبه کنید!
زبان را به مناجات حق تعالى عادت دهید! مبادا در ماه مبارک رمضان، از شما غیبتى، تهمتى و خلاصه گناهى سر بزند و در محضر ربوبى، با نعم الهى و در مهمان سراى بارى تعالى، آلوده به معاصى باشید!
شما اقلاً، به آداب اولیه‏ روزه عمل نمایید و همان ‏طورى که شکم خود را از خوردن و آشامیدن نگه مى‏دارید، چشم و گوش و زبان را هم از معاصى باز دارید! از هم اکنون بنا بگذارید که زبان را از غیبت، تهمت، بدگویى و دروغ نگه داشته، کینه، حسد و دیگر صفات زشت ‏شیطانى را از دل بیرون کنید!

اگر با پایان یافتن ماه مبارک رمضان، در اعمال و کردار شما هیچ گونه تغییرى پدید نیامد، و راه و روش شما با قبل از ماه صیام فرقى نکرد، معلوم مى‌‏شود آنچه در این روزها از شما خواسته‌‏اند، محقق نشده است.

اگر دیدید کسى مى‌‏خواهد غیبت کند، جلوگیرى کنید و به او بگویید! «ما، متعهد شده‌‏ایم که در این سى ‏روز ماه مبارک رمضان، از امور محرمه خوددارى ورزیم.» و اگر نمى‏‌توانید او را از غیبت ‏باز دارید، از آن مجلس خارج شوید! ننشینید و گوش کنید! باز تکرار مى‏‌کنم تصمیم بگیرید در این سى روز ماه مبارک رمضان، مراقب زبان، چشم، گوش و همه‏ اعضاء و جوارح خود باشید.
توجه بکنید که به آداب ماه مبارک رمضان عمل کنید؛ فقط، دعا خواندن نباشد، دعا به معناى واقعى‏‌اش باشد. *

______________________________________________________________
*سیماى فرزانگان، صص ۱۵۹ و ۱۶۱ برداشت‌هایی از سیره‏ امام خمینى، ج ۳، ص ۸