نباید تصور کرد زیبایی ظاهر گناه است و یا رسیدگی به ظاهر و سر و وضعی آراسته داشتن لازم نیست. بلکه آن‌چه نادرست است، اهمیت بیش از حد به زیبایی بیرونی می‌باشد. در هیچ یک از دستورات الهی، زیبایی ظاهری تقبیح نشده و یا بی‌اهمیت جلوه داده نشده است، بلکه فخرفروشی نسبت به زیبایی خدادادی، توجه افراطی به زیبایی ظاهری یا غفلت از زیبایی درونی نکوهش شده است.

یکی از راهکارهای شیطان برای فریب، بردن ما از یک بی‌نهایت به بی‌نهایتی دیگر است. بین پاکیزگی و آراستگی از یک سو و لباس‌های جذاب و خودآرایی از سوی دیگر تفاوت وجود دارد. می‌خواهم به همه زنان دیندار بگویم: «ما به عنوان زنان دیندار باید به کمک شخصیت درونی و ظاهر بیرونی‌مان، زیبایی، برتری، نظم و لطف خدا را جلوه‌گر باشیم.»

از سوی دیگر یک زنِ متاهل دین‌دار، دلایل دیگری را نیز برای حفظ تعادل بین زیبائی بیرونی و درونی خود داراست.

از دیدگاه مذهب هم «یک زن باتقوا» زنی است که نزد شوهرش بسیار آراسته و موزون باشد. مسلماً عدم توجه به ظاهر و طرز لباس پوشیدن، تأثیر منفی بر شوهر خواهد داشت. به عبارت دیگر اگر زن متاهل هیچ تلاشی برای جذابیت جسمانی خود برای جلب شوهرش نداشته باشد، مطمئن باشید زنان دیگر بیرون از خانه این کار را خواهند کرد.

نوشته شده توسط: نانسی لی‌دموس
کتاب: دروغ‌هایی که زنان باور می‌کنند و حقایقی که آنها را آزاد می‌سازد
صفحات ۵۰ و ۵۱