چکیده

تحقیق حاضر با عنوان «جبریل در قرآن» با رویکرد قرآن و روایت و به صورت کتابخانه­ای جمع­آوری شده است. ضرورت و هدف از پرداختن به این مسئله از آن جهت است که تدبر و تفکر در آیات الهی و شناخت ملائکه مقرب به ویژه حضرت جبرئیل (علیه السلام) است.    

حضرت جبرئیل یکی از چهار فرشته مقرب الهی و در ادیان ابراهیمی، رابط میان خداوند و پیامبران به شمار می­آید. این نام تلفظ­های دیگری چون جَبرائیل و جِبریل و گابریل نیز دارد.

از جبرئیل به نام های فرشته وحی، امین وحی، عقل اول، روح اعظم و … نیز یاد می­شود. در تاریخ یهودیت و مسیحیت و اسلام از نقش جبرئیل بسیار نقل شده است.

کلمه جبرئیل چند بار در قرآن کریم آمده است که وظایف اصلی او عبارت است از: ابلاغ وحی، یاری انبیاء، نزول جبرئیل بر مریم مقدس، مقابله با دشمنان الهی رساندن وحی گفته شده است. و با اوصافی همچون امانتداری، طهارت و پاکی، صاحب کرامت، روح الامین، رسول کریم، ذوی قوه و مکین یاد شده است. رؤیت حقیقی او به دو شکل در قرآن مطرح شده است: یکبار به صورت چهره حقیقی و یکبار هم به شکل تمثل تجسم شده است. این نوشتار می­کوشد موضوع «جبرئیل در قرآن» را به طور مبسوط بپردازد.

کلید واژه: ملائکه، جبرئیل، قرآن.

مریم هراتی