وقتی جامعه کبیره را نگاه می کنی، به زبان خیلی

ساده، گویی اینطور است که به ائمه (علیهم السلام) می گویی

خدا هیچی برای شما کم نگذاشته

شما هم هیچی برای خدا کم نگذاشتید

ما هم هیچی برای شما کم نمی گذاریم!!

این جمله آخرش خیلی سخت است ..

وقتی شروع به نجوا با امام (علیه السلام) می کنی

از هر طرف که بخواهی راجع به خودت صحبت کنی

به دو کلمه می رسی: «فقر» و «عجز».