جنگ، به دلیل طبیعت خشنی که دارد، بیشتر انتظار می رود که صحنه حضور مردان باغیرت باشد، اما ‘ام علی’ مادر شهید ‘علی الفتلاوی’ با پوشیدن مانتویی به شکل لباس جنگی رزمندگان عراق، زنی با غیرت مردانه است که این روزها برای کمک رسانی به رزمندگان عراقی، در منطقه عملیاتی حضور دارد.

این زن عراقی با جمع آوری کمک های مردمی از اهالی محله ‘بلدیات’ بغداد در شمال پایتخت عراق، اکنون 230 کیلومتر راه را به سمت شمال کشورش طی طریق کرده و خود را به قلب درگیری ها در محور القیاره در جنوب موصل رسانده است تا کمک های مردمی را بین رزمندگان عراقی توزیع کند.

کمک ها شامل پاره ای لباس‌های زیر، انواع میوه، انواع بیسکویت و شکلات و شیرینی جات خانگی است که در یک وانت دو تنی به منطقه حمل شده و در دو راهی القیاره - موصل در 59 کیلومتری جنوب مرکز استان نینوا توقف کرده و در حال توزیع کمک هاست.

ام علی با سلام و صلوات از رزمندگانی که عازم جبهه جنگ که فقط چند صد متر فاصله دارد، یا رزمندگانی که در حال برگشت از جبهه هستند، استقبال می کند و میوه و شیرینی جات و لباس های زیر را بین آنها توزیع می کند.

چند مرد که از بستگانش هستند، او را در این سفر پرمخاطره همراهی کرده اند.

او برای اینکه روح حماسه را در بین رزمندگان تقویت کند، یکباره با ‘هوسه’ معروف عراقی بیت شعر حماسی ‘در سایه حیدر (امام علی (ع) به موصل هم رسیدیم’ را خواند و سربازهای جوان دور او حلقه زدند و عده ای هم به نشانه پیروزی شروع به شلیک هوایی کردند.

یکی از جوانان رزمنده جلو رفت سر این پیرزن را بوسید و به خاطر این کمک ها از وی تقدیر و تشکر کرد.

وقتی سر سخن را با ام علی الفتلاوی بازکردیم، متوجه شدیم که ایشان یک زن عادی نیست، بلکه عضو شورای منطقه بلدیات است.

ام علی گفت: ‘پسرم را صدام چند سال قبل از سقوط، به خاطر همکاری با شاخه نظامی سازمان بدر اعدام کرد و امروز احساس می کنم داعشی ها ادامه همان رژیم بعثی صدام هستند و برای همین بر خودم واجب دانستم، به خاطر پسر شهیدم هم که شده در جبهه حاضر شوم.

وی اضافه کرد که از زمان فتوای جهاد کفایی در دو سال قبل که مرجعیت عالی عراق صادر کرد، همواره کوشیده است از طریق کمک های مردمی که از اهل محله اش جمع آوری می کند، در جبهه ها حاضر شده و این کمک ها را بین رزمندگان توزیع کند.

وی ادامه داد که اهالی منطقه بلدیات یک هیات مذهبی به نام ‘کوکبه الآوفیاء لدعم الحشد الشعبی’ (مجموعه وفاداران برای حمایت از الحشد الشعبی) تشکیل داده اند و کمک ها از مردم جمع آوری می شود و در روزهای پنجشنبه و جمعه هر هفته این کمک ها را به جبهه می رسانیم.

ام علی، در هفته بطور میانگین یک یا دو بار به مناطق عملیاتی مختلف می رود و این کمک ها را بطور مستقیم بین رزمندگان توزیع می کند.

وی در خصوص علت حضور شخصی اش در میادین نبرد با توجه به اینکه این میادین، میدان مردان است، گفت: همه این جوانان را مثل پسرم علی می دانم و برای همین از دیدن آنها در صحنه نبرد خوشحال می شوم و در عین حال آنها هم وقتی مرا می بینند، انگار مادر خود را دیده اند و روحیه می گیرند.

ام علی را در میان حلقه رزمندگان جوان، درحالی که همچنان شعار می دادند، ترک کردیم و به سمت خط مقدم پیش رفتیم، در حالی که کاروان خودروهای نظامی نیروهای عراقی از دو سوی جاده پیشروی می کردند.

نیروهای عراقی در هنگام پیشروی از جاده اصلی به دلیل مین گذاری شدن دو طرف جاده، استفاده نمی کنند و از طریق راه های انحرافی و پر دست انداز، به پیش می روند.

در طول مسیر حرکت از بغداد به سمت محور عملیاتی القیاره صدها کاروان کمک مردمی در مسیر راه مشاهده شدند که کمک های مردمی را به جبهه ها انتقال می دادند و هیات های مذهبی مختلف در طول مسیر، ایستگاه صلواتی ایجاد کرده و از رزمندگان پذیرایی می کنند.

رزمندگان عراقی در گفت وگو با ایرنا تاکید کردند که حمایت های بی دریغ مردم باعث شده است که آنها خاکریزها و صحنه جنگ را ترک نکنند و خود را در مقابل این همه محبت مردم، مسئول بدانند.

یکی از کاروان های مردمی هم از دیوانیه در جنوب عراق خود را به القیاره رسانده بود (حدود 500 کیلومتر). مسئول این کاروان از دیوانیه می گفت که کاروان آنها متشکل از کارکنان دولتی است که کمک ها را از سطح ادارات تابعه خود جمع کرده و در هفته یک یا دو بار به جبهه ها می آیند و این کمک ها را بین رزمندگان عراقی توزیع می کنند.