ما مثل بچّه‎ای هستیم که پدرش دست او را گرفته است تا به جایی ببرد و در طول مسیر از بازاری عبور می‎کنند. بچّه جلب ویترین مغازه‎ها می‎شود و دست پدر را رها می‎کند و در بازار گم می‌شود و وقتی متوجّه می‎شود که دیگر پدر را نمی‎بیند، گمان می‎کند پدرش گم شده است، در حالی که در واقع خودش گم شده است.

انبیاء و اولیاء پدران خلقند و دست خلایق را می‎گیرند تا آنها را به سلامت از بازار دنیا عبور دهند. غالب خلایق جلب متاع‎های دنیا شده‎اند و دست پدر را رها کرده و در بازار دنیا گم شده‎اند. امام زمان علیه‎السّلام گم و غایب نشده است، ما گم و محجوب گشته‎ایم.*

*برگرفته از كتاب مصباح الهدی/ سخنان عارف بزرگوار حاج محمداسماعيل دولابی