السلام علیک یا بنت الحسین
به نام خدا
السلام عليك يا رقيه (س) بنت الحسين (ع)
نام حضرت رقيه آمد ، از كجا آغاز كنم؟از مستنداتي كه شهيد مطهري آورد و ثابت كرد كه كودكي با اين نام و ويژگي ها در كاروان امام حسين (ع) نبوده است؟و تنها دختر كاروان حضرت سكينه بوده اما به سن و سالي ديگر . يا استناد كنم به دلايلي در طول سال هاي پس از شهيد مطهري كه وجود اين دخترك معصوم را در واقعه ي كربلا اثبات مي كند؟وقعه اي كه در منتهي الامال و … ساير منابع تاريخي آمده و از ظلمي كه بر اين دختر رفته سخن رانده كه چگونه در برابر بي تابي هاي او براي پدرش سر پدر را بر دامان او انداختند و كودك بي گناه از فرط درك داغ اين مصيبت جان به جان آفرين تسليم كرد ….
نه ،اصل حرف بر سر چيز ديگري است ، حرف بر سر آه مظلوم است… از آن زمان كه آه هابيل بر آسمان رفت و بعد مظلوماني كه در طول اعصار در جنگ ها و جنايت هاي ناجوانمردانه مورد ظلم واقع شده اند همه و همه در اين مصداق مي گنجند ، كه در نقطه ي عطف آنها حضرت سيد الشهدا (ع) بوده اند كه داستان سرايي براي همه ي مظلومان عالم با ذكر مصيبت ايشان همراه مي شود وكسي نمي داند چرا؟! كه در مقام و جايگاهي كه داشت و ظلمي كه بر ايشان رفت ،مظلوميتي يگانه بر جا ماند.و امروز هر كه مي خواهد مظلوميتش را جاودانه كند و به گوش جهانيان برساند ،بايد آن را با معيار هاي كربلا بسنجد و نام خود را پس از سيد الشهدا (ع) بياورد تا ماندگار شود
زمان در بطن خود طنين حوادثي را كه رخ مي دهد نگاه مي دارد و آنها كه به نواي آن دل مي دهند اين صدا را از عمق تاريخ مي شنوند … آه مظلومان تا بر سر آن ظلم كننده باز نگردد آرام نمي گيرد و تنها اين بازگشت در دست تقدير الهي مي چرخد تا زمانش برسد. حال دخترك كوچك معصومي كه به حربه ي عاشق پدر بودن به شهادت مي رسد و او را به خاطر عشقش آزار مي دهند ، آهي سخت و طولاني – به طول عمر تمام كودكان زمين – سر داده است كه هنوز پس از عبور سال ها و شبهه هاي بودن ونبودنش پرده ي اشك بر چشمان هر شنونده اي مي كشد و نا خود آگاه مي گويد يا رقيه (س)……
بهاره بهنام نيا
