پیشانی نوشت : با تاخیر ؛ برای ِ روز ِ معمــار .. /.


بسم الله الرحمن الرحیم

خدمت ِ ذی شرافت ِ جناب ِ مستطاب بهاءالدین محمد بن‏ حسین عاملی * ان شاء الله روح ِ عالی قرین ِ رحمت الهی و همجوار ِ خوان ِ کرم ِ اهل بیت -علیهما السلام – باشد . به عرض ِ عالی می رساند ، در روزگاری که ما حیات میکنیم و شکر خدا را . میلاد ِ مبارک و مسعود ِ شما را در روزشمار ها چنین نوشته اند : «روز بزرگداشت شیخ بهایی؛ روز معمار» حالا بماند که شما عالم ـید و فقیه ــید و شاعر ـید و ریاضی ـدان و منجــم و الــخ !

حالا این کمترین تنها به آن وجه که به خویش قریب تر است و همان مهرازیست** بسنده میکنم . شرمگینم تا بگویم از معماری این روزگاران . در شهر و دیار ما عده ای انسان که به «بساز و بفروش» شهره هستند کار را به دست گرفته اند . ودانش آموخته گان این فن و هنر – همچون بنده ی حقیر – با وجود چهار سال درس خواندن و پاس کردن واحد های بی شمار و تبریک این روز بهم که « به به معـــمار روزت مبارک!» آنی نشده اند که باید لیکن بادی به غبغب انداخته و خیال میکنند خیلی تافته ی جدا بافته اند !

در دول خارجی نیز ، هیولاهای ِ بی شاخ و دمی را طراحی میکنند و با اسم « های تک» و « دیکانستراکشن» به خورد خلق الله میدهد که خیلی به مزاج بنده حقیر خوش همی نمیآید . ترجیحم نزدیک تر است به آن چه شما مهرازی کرده اید هرچند هوش ِ طراحی مهندسی ِ آن گرمابه معروف و منارجنبان و شهر نجف آباد و دیگر شاهکارهایتان را نداشته باشم .

و غبطه عظیم من به شما همان نگین فاخر ِ کارنامه ی ِ معماری تان است . بارگاه ملکوتی و عرفانی امام ِ هشتم السطان اباالحسن علی ابن موسی الرضا -علیه السلام -که اگر معماری در هر عصری نکرده باشد چنین کاری را برای ِ امام ِ خویش کم گذاشته است از علم و هنر و معرفتش به ولایت .

حالا در عصر ِ غیبت ِ نور ِ دیدمان و قوت قلبمان حضرت مهدی –روحی لک الفداء- هنوز هم قبر مادرشان بی نشان است و سایه اندازی نیست بر مزار بی نشان بانو و 4 اماممان . که غم ِ شیعه هنوز پابرجاست . لیکن از این جهت مصدع اوقات شریفتان شدم که اگر حقیر در روز بزرگداشت شما در مقام معمار خیلی خوش خوشانم می شود و احساس ِ کار درستی دارم باید که برای ِ روز آمدن ِ موعود ِ وعده داده شده مان ، دستم پر باشد و شرمم نشود که بگویم چند سال بی جهت علم و فن معماری را خوانده م و فکرم به سمت بارگاهی برای ِ بقیع نرفته است .

خواستم  بگویم شما که در این راه ِ طرح زده اید و نقش کشیده اید و اذن گرفته اید برای ِ ما هم دعا کنید که تکلیف را بر گردن خویش حس میکنیم ولیکن بی اذن آن بزرگواران ِ نمیتوان خطی را بر خطی کشید و طرح زد . باشد که بر جریده ی عالم ثبت شود خاکساری ِ مان با نگاهشان .

 

13جمادی الثانی سنه 1434

-ز.عین-