غلامش را فرستاده بود به کربلا اما اکنون با هرآن چه همراهش فرستاده بود بازگشته بود.

غلام برگشته بود اما پر اشک٬ به خود پیچان!

پرسید: چه شد؟ همسرم زهیر را در میان کشته گان نیافتی؟ مگر کفن ندادمت تا او را کفن و دفن نمایی؟

غلام سر افکنده بود. می نالید. چه باید می گفت در وصف آن چه ناباورترین باورنکردنی بود؟!

پس از اشک و آه سر بلند کرد و گفت:

در میان بدن های شهید و خون آلود به دنبال تن زهیر می گشتم تا او را بیرون آورده و طبق فرمان شما کفن نمایم. اما صحنه ای دیدم که توانم را از من ربود. خاک بر سرم کرد و کاش همان لحظه قالب تهی می کردم.

آن وقتی که دیدم بدن مطهر اربابمان حسین بدون سر٬ عریان٬ بی کفن٬ پاره پاره بر زمین افتاده

و من چگونه زهیر را کفن می نمودم در حالی که جسم پاره ی تن رسول خدا به آن حال باشد؟

+

خیلی سنگین بود. خیلی. امشب این ماجرا رو از سخنران مجلس عزا شنیدم…

حسین…

مهتاب ابیان

اَسرَفوا علی اَنفُسِهم لا تَقنطوا من رَحمه الله اِنَّ الله یَغفر الذنوب جمیعا انَّه هوالغفور الرحیم
بگو ای بندگان من - که  بر خویشتن زیاده روی روا داشته اید - از رحمت خدا نومید مشوید .در حقیقت خدا همه گناهان را می آمرزد ، که او خود آمرزنده مهربان است .
سوره مبارکه زمر / آیه 53

الرحیل ، الرحیل
یاران شتاب کنید ، قافله در راه است . می گویند که گنه کاران را نمی پذیرند ؟ آری گناه کاران را در این قافله راهی نیست … اما پشیمانان را می پذیرند . آدم نیز در این قافله ملازم رکاب حسین است . که او سر سلسله ی خیل پشیمانان است ، و اگر نبود باب توبه ای که خداوند با خون حسین میان زمین و آسمان گشوده است .آدم نیز دهشت زده و رها شده و سرگردان در این برهوت گمگشتگی وا می ماند .
ای دل ، تو چه میکنی ؟ می مانی یا می روی ؟ داد از آن اختیار که تو را از حسین جدا کند ! این چه اختیاری است که برای روی آوردن بدان باید پشت به اراده ی حق نهاد ؟ ای دل !… یاران شتاب کنید .

سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی

کوا ان یَقولوا آمَنّا و هُم لا یُفتَنون
آیا مردم پنداشتند که تا گفتند ایمان آوردیم ، رها می شوند و مورد آزمایش قرار نمیگیرند ؟
سوره مبارکه عنکبوت / آیه 2
سر دشواری کار ، در پیچیدگی های روح آدمی است . وقتی که مه در عمق دره ها فرو می نشیند ، اگر چه تاریکی کامل نیست ، اما آفتاب ، پنهان است و چشم انسان جز پیش پای خویش را نمی بیند . آنچه حر را در سیاهی نگه داشته غفلت است … غفلتی پنهان . شاید تعبیر غفلت در غفلت بهتر باشد ، چرا که تنها راه خروج از این چاه غفلت آن است که انسان نسبت به غفلت خویش تذکر پیدا کند . اگر کسی بینگارد که جدایی دین از سیاست تفکری است خاص این عصر ، در اشتباه است . بیایید و ببینید که اینجا نیز ، نیم قرنی پس از حجه الوداع ، همان انگار باطل حاکم است .
ظاهر د ین ، منفک از حقیقت آن ، هرگز ابا ندارد که با کفر و شرک نیز جمع شود و اصلا وقتی که دین از باطن خویش جدا شود @ لا جرم به راهی اینچنین خواهد رفت .

سید شهیدان اهل قلم ، شهید مرتضی آوینی

فَاَمنَ لَه لوطُ و قال َ انی مُهاجرُ الی ربِّی اِنَّه هوَ العزیز الحَکیم
سوره مبارکه عنکبوت / آیه 26
و لوط به ابراهیم ایمان آورد ، و ابراهیم گفت : من به سوی پروردگارم هجرت می کنم که صاحب قدرت و حکیم است .
فخَرج منها خائِفا یترقب قال ربِّ نَجِنی من القوم الظالمین
و امام رو به راه نهاد در حالی که این آیه را بر لب داشت .
و این چنین بود که آن هجرت عظیم در راه حق آغاز شد و قافله ی عشق روی به راه نهاد . آری آن قافله ، قافله ی عشق است و این راه ، راهی فراخور هر مهاجر در همه ی تاریخ .
غبار غفلت بر همه چیز فرو می نشیند و آیینه های طلعت نور کور می شوند و رفته رفته یاد خورشید نیز از خاطره ها می رود و نه عجب اگر در دیار کوران بوزینگان را انسان بینگارند !
.. ای امت آخر ! بر شما چه رفته است ؟ مگر تا کجا می توان در محاق غفلت و کوری فرو شد که خورشید را نشناخت !؟

سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی

یا ابا عبد الله

انت الهادی و انا الضال

هل یرحم الضال الا الهادی؟

…………………………………………………………

آنکه طهارت ذاتی دارد و یطهرکم تطهیرا در شانش نازل

شده، هم مطهَر است و هم مطهِر…

وجودش، نگاهش، بردن اسمش، شنیدن ذکرش، نگاه به نامش،

و هر چه که به گونه ای نسبتی به او دارد تطهیر می کند تمام مراتب

آدمی را.. حتی اگر کوری دست بکشد بر جایی که اسم او حک شده است

بهره ای از طهارت خواهد برد… فرصت خوبی است برای تطهیر شدن..

ذکر حسین علیه السلام دل آدم را احیا می کند

……………………………………………………………………………

السلام علیک یا ابا الشهداء

کمکم کن بر «نادانی» ام بیفزایم…

به قلم : ح . الف