محرم نوشت های شهید آوینی (8)
23 آذر 1390 توسط الزهرا (س) نصر
اَبَینَ اَن یَحمِلنها و اَشفَقنَ مِنها و حَمَلَها الانسان اِنّه کانَ ظلوماً جهولاً
ما امانت الهی و بار تکلیف را بر آسمانها و زمین و کوه ها عرضه کردیم ، پس از برداشتن آن سر باز زدند و از آن هراسناک شدند ، ولی انسان آن را برداشت راستی او ستمگری نادان بود .
سوره مبارکه احزاب / آیه 72
و این عاقبت کار عشق است .
عالم همه در طواف عشق است و دایره دار این طواف حسین علیه السلام است .
این جا در کربلا ، در سرچشمه ی جاذبه ای که عالم را بر محور عشق نظام داده است و امروز در کربلا که شمشیر شیطان از خون شکست می خورد ؛ از خون عاشق ، خون شهید .
و حسین هیچ نداشت که فدا کند ، جز جان که میان و و امانت ازلی فاصله بود …
و اینجا سدره المنتهی است .
سدره المنتهی مرزدار قلمرو فرشتگان عقل است ، عقل بی اختیار .
سید شهیدان اهل قلم سید مرتضی آوینی