بعضی از این انسان های ضعیف النفس و کم ایمان تا پای شان به خارج از کشور می رسد “کشف حجاب” را در دستور کار خانواده (!) قرار می دهند با این عنوان که اینجا شرایط فرق دارد. اینجا هر چقدر هم اونجوری باشی کسی نگاهت نمی کند! در این طور مواقع یک جمله کلیدی هست که معمولا مسن تر ها به کار می برند با این عنوان که “مردای اونجا از بیخ و بن چیزی ندارند؟!” البته مزاح می فرمایند! طبق رفرنس های معتبر پزشکی مردهای همه جا از نظر آناتومی و فیزیولوژی برابر هستند حالا یک تفاوت های کوچکی هست ولی این قدر که مردم برایش جک می سازند فی الواقع نیست.
این بحثی که دوستان خارج ندیده و فرنگی فکر ما به آن استناد می کنند نام علمی اش “فروکش کردن غریزه” است. بر خلاف آن چه که تبلیغ می کنند هم اصلا صفت خوبی نیست. به قول حاج آقا قاسمیان مردی که بعد از تصور زن احساس خاصی نداشته باشد مشکل دارد همین طور هم زن اما با درصد کمتر. یک علتش می تواند ارضاء بی اندازه محیطی و عادی شدن تفاوت های جنسی از سنین خیلی پایین! باشد. این طور شد که فروید توانست با یک نظریه غلط و چه بسا شیطانی کانون خانواده را هدف تهاجمات نفسانی قرار دهد. متوسط زمان دوام ازدواج در بسیاری از کشور های پیشرفته به زیر ۵ سال رسیده است علی رغم این که برای زندگی بیش از یک دهه جوایز مختلف تشویقی از سوی حکومت ها در نظر گرفته می شود. زوجین ترجیح می دهند “بچه دار” نشوند چون امنیت روانی لازم برای دوام زندگی وجود ندارد. پس هرم جمعیت پیر شده و چنین جوامعی طبق سنت الهی به مرور حذف خواهند شد مثل همجنس گرایی که آن هم یک راه ارضای جنسی ضد خانواده است بگذریم از این تبلیغات مزخرف سریالی که مثلا نشان می دهند یک زوج مرد یا یک زوج زن یک رحم یا یک لوله اسپرم اجاره می کنند برای ادامه یافتن نسل شان! این ها فقط مصرف رسانه ای دارد.
میزان بروز تجاوز و جرائم جنسی را می توان با تربیت افراد و تاکید بر زندگی قانونمندانه تا حد زیادی کنترل کرد مثالش جامعه سوئد است. پس حجاب و اعتقاد به زندگی ایمانی داشتن فقط برای جلوگیری از بروز جرائم نیست هر چند طبق اصول علمی و دینی و مطالعات جرم شناسی تحریک کمتر اجتماعی و ازدواج بهنگام هنوز هم مهم ترین عوامل جلوگیری کننده از جرائم جنسی هستند. اما ناهنجاری های زندگی بشر را قطعا نمی توان با وضع قوانین بر طرف کرد چون اصالت انسان به آزادی است. یعنی اجبار به زندگی با یک فرد یا فشار برای باروری یا دوام خانواده نه معقول است و نه شدنی!
پس این بار اگر کسی گفت در خارج هر چقدر هم که اونجوری باشی کسی توجه نمی کند متوجه باشید که این یک بیماری اجتماعی است که حاکمان از آن صحبت نمی کنند تا گندش درنیاید. این قدرت رسانه است که زشتی و عیب و نقص را در قالب تمدن، پیشرفت و توسعه روانی به ما معرفی می کند و به جز گروه اندکی باقی اعضاء جوامع از عمق فاجعه بشری که در حال وقوع است مطلع هم نمی شوند. نسخه فرویدی هم اکنون توسط صدا و سیمای ملی! سینمای وطنی! و شبکه های ماهواره ای در حال ترویج است. انتخاب با من و شماست!
بقلم بانو ز.طباخی
