همش فکر می کنم به این مسیر از خدا تا خدا
و به اینجایی که الان هستیم یعنی عالم طبیعت (اسفل سافلین)
و به هم نشین شدن این موجود مجرد ملکوتی با ماده
و در بند غضب و شهوت و غریزه شدنش… (آخ!!)
به اینکه چه جای سختی خدا آورده ما رو
به اینکه چه قدر غریبیم اینجا بدون او
و ….
اوقات دعا بیاید بگیم خدایا همه خلقت رو دستگیری کن
و لطف کن تا همه به تو به سلامت برسیم و تو رو درحالی
ملاقات کنیم که تو از ما راضی هستی و ما از تو راضی…