زینب کبری، آنکه زنده نگهداشت

خطبه‌ی فراموش نشدنی زینب کبری در بازار کوفه یک تحلیل عظیم از وضع جامعه‌ی اسلامی در آن دوره است… در شرائط بحرانی اسارت، ناگهان این خورشید عظمت طلوع میکند؛ با همان فصاحت و بلاغت امیرالمؤمنین، با همان بلندی مضمون و معنا:

 «مثلکم کمثل الّتی نقضت غزلها من بعد قوّة انکاثا»؛ مثل آن کسی شُدید که پشم را میریسد، تبدیل به نخ میکند، بعد نخها را دوباره باز میکند، تبدیل میکند به همان پشم یا پنبه‌ی نریسیده. با بی بصیرتی، با نشناختن فضا، با تشخیص ندادن حق و باطل، کرده‌های خودتان را، گذشته‌ی خودتان را باطل کردید. ظاهر، ظاهر ایمان، دهان پر از ادعای انقلابیگری؛ اما باطن، باطن پوک، باطن بیمقاومت در مقابل بادهای مخالف… این، آسیب‌شناسی است.

رهبر انقلاب؛ ۸۹/۲/۱

دخالت خانواده‌ها در زندگی مشترک زوج‌های جوان یکی از آن مواردی است که متأسفانه هنوز هم خیلی‌ها با عناوینی مثل دلسوزی و وظیفه در انجام آن کوشا هستند. کافی است که متأهل باشید و طعم این دخالت‌ها را چشیده باشید؛ آن وقت حتماً تصدیق ‌می‌کنید که چقدر این تجربه تلخ و ترسناک است. تلخ است چون به شما القاء ‌می‌کند که آن‌قدر توانمند نیستید که خودتان از پس زندگی‌تان بربیایید، و ترسناک است چون احساس کنترل داشتن بر زندگی‌تان را از شما ‌می‌گیرد و حس تحت کنترل بودن را جایگزین ‌می‌کند. البته ازآن‌جایی‌که شما انسان باهوش و توانمندی هستید، ‌می‌توانید با راه‌کارهایی از عهده مدیریت این وضعیت دشوار بربیایید و زندگی مشترک‌تان را به سلامت به سر منزل مقصود برسانید. برای تحقق این هدف، سه کار باید بکنید: مدیریت خودتان، مدیریت رابطه با همسرتان و مدیریت رابطه با خانواده همسرتان.

قصه از کجا شروع ‌می‌شود؟
سر و کله کنترل‌گری‌های خانواده‌ها در زندگی زوج‌ها از زمآن‌های مختلفی پیدا ‌می‌شود؛ بعضی از زوج‌ها از همان نامزدی متوجه این موضوع ‌می‌شوند. بعضی‌های دیگر بعد از عقدشان به آن پی ‌می‌برند و بعضی دیگر هم از عروسی‌شان. شکل این کنترل‌گری‌ها هم چند جور است:

1. کنترل‌گری اقتصادی: برای مثال اگر زوجین خرید کوچکی بکنند، باید به خانواده همسرشان توضیح بدهند. در تفریح، سفر، پس‌انداز و درمان هم وضع همین است. مثلاً اگر دندان‌درد اورژانسی برایتان پیش بیاید و شما به ناچار به یک دندانپزشکی خصوصی بروید، آن‌ها تا مدت‌ها آدرس مراکز دولتی را برای شما ‌می‌فرستند.

2. کنترل‌گری روابط: در این نوع، خانواده همسر روی معاشرت‌های شما تمرکز ‌می‌کنند؛ مثلاً «فلانی را که تازه مهمان کردی»، «مگر دیروز خانه پدرت نبودی؟» و …

3. کنترل‌گری تیپ: «اگر ‌می‌خواهی فلان جا بروی باید فلان لباس را بپوشی یا نپوشی» یکی از انواع این کنترل‌گری است.

4. کنترل‌گری فعالیت‌های شخصی: در این نوع، تحصیل، ورزش، خواب و خوراک، کار‌کردن و خلاصه همه چیزتان زیر ذره‌بین خانواده همسرتان قرار دارد.

این قصه به کجاها ختم ‌می‌شود؟
این‌که این کنترل‌گری‌ها به کجا ختم بشوند، بستگی زیادی دارد به واکنشی که شما نسبت به آن‌ها نشان ‌می‌دهید. زوج‌های تازه‌کار برای حل این مسأله خیلی روی همسرشان حساب باز ‌می‌کنند چون فکر ‌می‌کنند که اگر همسرشان با خانواده‌اش صحبت کند، آن‌ها دست برمی‌دارند و همه چیز ختم به خیر ‌می‌شود، به همین آسانی! اما واقعیت این است که در اغلب اوقات، خانواده همسرتان با صحبت‌های او رفتارشان را تغییر نمی‌دهند؛ چراکه فکر ‌می‌کنند دلایل درستی برای رفتار خود دارند، تازه آن هم اگر همسرتان حاضر بشود با خانواده‌اش صحبت بکند. کلید حل این مشکل فقط دست خودتان است، البته اگر زرنگ باشید ‌می‌توانید با شیوه‌های درست و محترمانه، حمایت همسرتان را هم جلب کنید و با تشکیل یک تیم واحد و منسجم، جلوی تبدیل‌شدن این مسأله به بحران را بگیرید. برای این کار کافی است مدیر خوبی باشید.

ادامه »

پنجم ماه صفر سالروز شهادت حضرت رقیه (س) می باشد. ضمن عرض تسلیت به مناسبت شهادت دردانه اباعبدالله الحسین(ع)،در ابتدا زیارت نامه حضرت رقیه(س) را می خوانیم و در ادامه نگاهی اجمالی به زندگانی این شهیده سه ساله می اندازیم.

زیارتنامه حضرت رقیه سلام الله علیها

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا سَیِّدَتَنـا رُقَیَّةَ، عَلَیْکِ التَّحِیَّةُ وَاَلسَّلامُ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ رَسُولِ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یـا بِنْتَ اَمیرِ الْمُؤْمِنینَ عَلِیِّ بْنِ اَبی طالِبِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِسـاءِ الْعالَمینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ خَدیجَةَ الْکُبْرى اُمِّ الْمُؤْمِنینَ وَالْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا اُخْتَ وَلِىِّ اللهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا بِنْتَ الْحُسَیْنِ الشَّهیدِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الصِّدّیقَةُ الشَّهیدَةِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الرَّضِیَّةُ الْمَرْضِیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا التَّقیّةُ النَّقیَّةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الزَّکِیَّةُ الْفاضِلَةُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکِ اَیَّتُهَا الْمَظْلُومَةُ الْبَهِیَّةُ، صَلَّى اللهُ عَلَیْکِ وَعَلى رُوحِکِ وَبَدَنِکِ، فَجَعَلَ اللهُ مَنْزِلَکِ وَمَاْواکِ فِى الْجَنَّةِ مَعَ آبائِکِ وَاَجْدادِکِ، الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ الْمَعْصُومینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ بِما صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدّارِ، وَعَلَى الْمَلائِکَةِ الْحـافّینَ حَوْلَ حَرَمِکِ الشَّریفِ، وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَکاتُهُ، وَصَلَّى اللهُ عَلى سَیِّدِنا مُحَمَّد وَآلِهِ الطَّیِّبینَ الطّاهِرینَ وَسَلَّمَ تَسْلیماً بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ.

اثبات وجود تاریخی حضرت رقیه (س)

یکی از شهیدان قیام حسینی که نقش بسیار تاثیر‌گذاری درتبدیل واقعه عاشورا به یک جریان سیال تاریخی داشت، حضرت رقیه (س)، دختر سه‌ساله امام حسین (ع) است (که بارگاه آن مخدره در شهر شام واقع شده است). بعضی از مورخین درباره وجود تاریخی حضرت رقیه(س) سعی در شبهه پراکنی دارند، اما با توجه به مستندات تاریخی که در کتاب منتخب التواریخ نقل شده می‌توان به تمام این شک و دودلی‌ها پایان داد.

در قسمتی از این مستندات تاریخی، جریان تعمیر و بازسازی قبر این بانوی سه ساله ذکر شده که بدین صورت است: چندین بار سید ابراهیم دمشقی و خانواده‌اش در عالم رویا خواب این بانوی سه ساله را می‌بینند. در خواب از سید ابراهیم خواسته می‌شود که به نزد والی شام برود و از او بخواهد که قبر را تعمیر کنند؛ زيرا داخل قبر آن حضرت آب جمع شده بود و جسم مطهر ایشان معذب بود.

ادامه »

زینب کبری، آنکه زنده نگهداشت

خطبه‌ی فراموش نشدنی زینب کبری در بازار کوفه یک تحلیل عظیم از وضع جامعه‌ی اسلامی در آن دوره است… در شرائط بحرانی اسارت، ناگهان این خورشید عظمت طلوع میکند؛ با همان فصاحت و بلاغت امیرالمؤمنین، با همان بلندی مضمون و معنا:

 هل فیکم الّا الصّلف و العجب و الشّنف و الکذب و ملق الاماء و غمز الاعداء»؛ شما رفتارتان، زبانتان با دلتان یکسان نبود. به خودتان مغرور شدید، خیال کردید ایمان دارید، خیال کردید همچنان انقلابی هستید، خیال کردید همچنان پیرو امیرالمؤمنین هستید؛ در حالی که واقع قضیه این نبود. نتوانستید از عهده‌ی مقابله‌ی با فتنه بربیائید، نتوانستید خودتان را نجات دهید.

رهبر انقلاب؛ ۸۹/۲/۱

اوایل ازدواج، معمولاً مسئله خاصی بین همسران نیست، البته نه‌ اینکه هیچ مسئله‌ای نباشد بلکه چیزی که شکل و شمایل یک مشکل و یا اختلاف جدی را داشته باشد وجود ندارد. به عبارت بهتر اگر هم مسئله‌ای باشد با اذعان هر یک از طرفین به ‌اینکه «این رفتار» جزء ویژگیهای شخصیتی طرف دیگر است به سادگی از آن عبور می‌شود. ولی مدتی که می‌گذرد و آن هیجانات پرشور اولیه فرو می‌نشینند، سر و کله اصرارهای زن‌ها و شوهرها برای تغییر دادن ویژگی‌ها و رفتارهای همدیگر پیدا می‌شود. از‌اینجا به بعد است که ازدواج که قرار بوده مایه آرامش طرفین باشد، به بلای جان آنها تبدیل می‌شود. اما چرا ‌این اتفاق می‌افتد؟ و چه کار می‌توان کرد؟

تغییر مثبت، بخشی از فلسفه ازدواج
شما برای چه ازدواج کرده‌اید؟ پاسخ شما به ‌این سؤال هر چه که باشد، یک نکته مشترک را در خود پوشیده دارد. و آن «رشد کردن در سایه ازدواج» است. بله، ازدواج به رشد‌شخصی و اجتماعی شما کمک می‌کند و باعث می‌شود که از فردیت خود بیرون بیایید. به عبارت دیگر ازدواج، بخشی از هویت شما را از «من» به «ما» تغییر می‌دهد، موجب می‌شود که با افراد جدیدی آشنا بشوید و خانواده گسترده‌تری داشته باشید. همچنین ازدواج باعث می‌شود که تلاش شما برای زندگی بیشتر بشود، عواطفتان عمیق‌تر بشوند و زندگی‌تان اهداف جدیدی پیدا کند. در یک کلام ‌اینکه ازدواج موجب ‌ایجاد تغییراتی در زندگی شما می‌شود. اصلاً یکی از دلایل ازدواج کردن هم تجربه کردن همین تغییرات است؛ تغییراتی که زن و شوهر را همگام با هم به سمت رشد و تعالی سوق می‌دهد. تا ‌اینجای کار تغییر نه تنها بد نیست بلکه برای شکل گیری و تداوم زندگی ضروری نیز است. پس با ‌این حساب، تغییر از کجا باعث ‌ایجاد دردسر برای زندگی مشترک می‌شود؟

ادامه »