امام صادق (علیه السلام) فرمودند :
” شیعتنا جزء منا خلقوا من فضل طینتنا یسوؤهم ما یسوؤنا و یسرهم ما یسرنا ”
” شیعیان ما ، جزئی از ما هستند . که از اضافه طینت ما خلق شده اند.آنچه ما را ناراحت کند
آنان را ناراحت میکند و آنچه ما را مسرور کند،آنان را مسرور می نماید . ”
شیعه ، جنازه پیغمبرش را رها نمیکند و به سقیفه نمی رود .
شیعه ، فاطمه (سلام الله علیها) را در پشت در و علی (علیه السلام) را طناب بر گردن ، تنها نمی گذارد .
شیعه ، جنازه تیر باران حسن (علیه السلام) را می بیند ، اما سینه خود را آماج تیر ها قرار می دهد .
شیعه ، با زینب (سلام الله علیها) بر حسین می گرید . شیعه ، کنار محمل زینب (سلام الله علیها) ، سر می شکند .
شیعه ، هنوز برای رقیه (سلام الله علیها) سه ساله در خرابه مرحم می برد . شیعه ، بر امامان مظلومی که بدست میراث خواران سقیفه محبوس و مسموم شدند ، می سوزد . شیعه ، از امامش این درس ابدی را گرفته است که : “اگر دوست داری در درجات عالی بهشت با ما باشی ، برای حزن ما محزون و برای شادی ما شاد باش ! ”
شیعه ، در شادی وجود نازنین حضرت زهرا (سلام الله علیها) که بهانه خلقت هستی است ، شاد است و هدفش کسب رضایت اوست ! چون رضای او ، رضای پیامبر و رضای پیامبر ، رضای خداست ! و هنگامیکه مادر عالمیان می فرمایند :
“اللهم فرغنی لما خلقتنی له ” ، شیعه ، سمت و سویی الهی می گیرد و چون خردی نوپا ، دست بر دیوار می گیرد و با هدایت مادر به قرب الهی که همانا منزل و مآوای حقیقی است ، پیش میرود .
پس در این روز ، هم با لعن بر جبت و الطاغوت ، قلب مادرت حضرت زهرا (سلام الله علیها) را شاد کن و هم در غدیر ثانیِ ربیع الاول ، با امیرالمؤمنین زمان خود ، حضرت صاحب الامر (عج) بیعتی جاودانه بند تا هیچ گسستی چون سقیفه را یارای آن نباشد تو را جدا سازد ! و به آنان که منکرند اثبات کن که منتقم ، آمدنی است !
… اگر سحر برسد ، وای ! اگر سحر برسد
س.حسینی
تشکر از اقدام ارزشی هنگامه قاضیانی
سرکار خانم هنگامه قاضیانی، هم قبیله ای عزیز! از این که با شجاعت تمام نسبت به شهدای وطن مشترک مان ابراز احترام کردید، صمیمانه از جنابعالی متشکرم.
وظیفه خود می دانم به عنوان فرزند یکی از شهدای ایران اسلامی، از عملکرد مثبت و ارزشی شما تقدیر کنم چرا که در روزگاری صحبت از سهم شهدای وطن در موفقیتی سینمایی کردید که دیگرانی به دور از قبیله شما، صلح را پلی کردند برای عبور از روی ارزش ها و ملیت هم وطنان مظلوم و عزادارشان بی آن که توضیح دهند چطور حاضر شده اند جوایزی بی مقدار را با عشق به وطن تاخت بزنند.
با وجود اطلاع از هزینه ساز بودن این اقدام به ظاهر ساده و مرسوم جهانی، برای ارزش های کشورتان ارزش قائل شدید، پس دعا می کنیم به جای همه جوایز جهانی که از این پس به شما تعلق نخواهند گرفت پاداش اصلی را از خدای ملتی بگیرید که هنوز چهلم دانشمند عزیز و شهیدشان فرا نرسیده است. به امید موفقیت و سرافرازی همه غیرتمندان و دوستداران ایران اسلامی.
به قلم سوده